Tilgangur. Nefndir geta skilgreint óeðlilegar vallaraðstæður og hluta vallar á vellinum á marga vegu. Því er ekki nauðsynlegt eða mögulegt að birta tæmandi lista yfir fyrirmyndir staðarreglna sem heimilar eru í þessum tilgangi.
Aðalatriðið er að skilgreiningar á hlutum vallar og óeðlilegum vallaraðstæðum séu skýrar og sértækar í staðarreglunum.
Nefndin hefur heimild til að aðlaga staðarreglur í eftirfarandi tilgangi, án þess að þær falli að fyrirmyndum staðarreglna í hluta 2:
Vegna þess hversu margir möguleikar eru fyrir hendi eru engar fyrirmyndir að staðarreglum sýndar hér, en eftirfarandi eru nokkur dæmi:
Sjá hluta 2F og 5B(4) varðandi nánari upplýsingar um óeðlilegar vallaraðstæður.
Sjá hluta 2H og 5B(4) varðandi nánari upplýsingar um hluta vallar.
Tilgangur. Regla 16.3 heimilar að öllu jöfnu lausn þegar bolti er sokkinn hvar sem er á almenna svæðinu (nema í sandi á svæðum sem ekki eru slegin í brautarhæð eða neðar).
Þó getur nefndin valið að:
Fyrirmynd staðarreglu F-2.1
„Reglu 16.3 er breytt þannig:
Lausn er einungis leyfð ef bolti er sokkinn innan almenna svæðisins þar sem gras er slegið í brautarhæð eða neðar.
[Með tilliti til þessarar reglu telst staflaður graskantur ofan við glompu ekki vera sleginn í brautarhæð eða neðar.]“
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Fyrirmynd staðarreglu F-2.2
„Reglu 16.3 er breytt þannig:
Vítalaus lausn er ekki heimil ef bolti er sokkinn í [stöfluðum graskanti][jarðvegskanti] ofan við glompur.
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Grund í aðgerð kann að vera rétt við óhreyfanlega hindrun. Dæmi um slíkt eru blómabeð sem nefndin hefur lýst grund í aðgerð og er umlukið göngustíg með manngerðu yfirborði eða þegar álag vegna umferðar veldur skemmdum við göngustíga.
Slíkar aðstæður geta leitt til flókinna lausnaraðstæðna. Eftir að hafa tekið lausn frá einum aðstæðum kann leikmaðurinn að hafa truflun frá hinum aðstæðunum og eftir að hafa tekið lausn frá þeim getur leikmaðurinn haft truflun að nýju frá fyrri aðstæðunum.
Til að heimila leikmanninum að taka lausn í einni aðgerð getur nefndin valið að meðhöndla báðar aðstæðurnar sem einar óeðlilegar vallaraðstæður. Þegar slíkt er gert ætti að tengja grund í aðgerð við óhreyfanlegu hindrunina með málaðri línu eða á annan ótvíræðan hátt.
Eftirfarandi fyrirmyndir að staðarreglum eru dæmi um hvernig leysa má algengar aðstæður af þessu tagi:
Fyrirmynd staðarreglu F-3.1
Þegar bláar línur eru notaðar til að auðkenna grund í aðgerð:
„Blámerkt svæði sem eru grund í aðgerð og liggja upp að [vegum eða stígum með manngerðu yfirborði, eða öðrum tilgreindum hindrunum] teljast samfelldar óeðlilegar vallaraðstæður þegar lausn er tekin samkvæmt reglu 16.1.“
Fyrirmynd staðarreglu F-3.2
Þegar bláar línur eru ekki notaðar til að auðkenna grund í aðgerð:
„Skemmd svæði sem liggja upp að [vegum og stígum með manngerðu yfirborði, eða öðrum tilgreindum hindrunum] teljast samfelldar óeðlilegar vallaraðstæður þegar lausn er tekin samkvæmt reglu 16.1.“
Fyrirmynd staðarreglu F-3.3
Vegna blómabeða sem umlukin eru óhreyfanlegri hindrun, svo sem göngustíg:
„[Tilgreinið svæðið, svo sem blómabeð] sem eru umlukin vegum eða stígum með manngerðu yfirborði og allt sem vex og er innan þess svæðis teljast samfelldar óeðlilegar vallaraðstæður þegar lausn er tekin samkvæmt reglu 16.1.“
Tilgangur. Þegar miklar rigningar valda óvenjulegum skemmdum á mörgum stöðum á vellinum (svo sem djúp hjólför eftir ökutæki eða fótspor eftir áhorfendur) og ekki er fýsilegt að merkja þau með stikum eða línum hefur nefndin heimild til að skilgreina óvenjulegar skemmdir grund í aðgerð.
Fyrirmynd staðarreglu F-4
„Til grundar í aðgerð kann að teljast svæði með óvenjulegum skemmdum, þar á meðal þar sem áhorfendur eða önnur umferð, ásamt mikilli vætu, hafa haft yfirgripsmikil áhrif á yfirborð jarðar, en þó því aðeins að slíkt sé skilgreint af viðurkenndum dómara eða meðlimi nefndarinnar.
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Þegar bolti liggur annars staðar en á flötinni telst óhreyfanleg hindrun í leiklínunni ekki valda truflun samkvæmt reglu 16.1. Lausn er því að jafnaði ekki veitt.
Hins vegar ef svuntur flatanna eru slegnar svo neðarlega að leikmenn kunni að velja að pútta utan flatar geta óhreyfanlegar hindranir nærri flötinni truflað leik.
Í slíkum tilfellum kann nefndin að velja að veita viðbótarlausn samkvæmt reglu 16.1 þegar bolti leikmannsins liggur á almenna svæðinu eða á flötinni og óhreyfanleg hindrun nærri flötinni er í leiklínunni.
Nefndin má takmarka slíkar lausnir við tilteknar aðstæður, svo sem aðeins á ákveðnum holum eða vegna ákveðinna hindrana eða einungis þegar boltinn og hindrunin eru á almenna svæðinu þar sem gras er slegið í brautarhæð eða neðar.
[Skýring: Óhreyfanleg hindrun þarf ekki að vera á almenna svæðinu
Í samhengi við staðsetningu óhreyfanlegu hindrunarinnar felur orðalagið „innan tveggja kylfulengda frá flötinni“ einnig í sér óhreyfanlega hindrun sem er á flötinni. (Skýringu bætt við 12/2018)]
Fyrirmynd staðarreglu F-5
„Veitt er lausn frá truflun vegna óhreyfanlegrar hindrunar samkvæmt reglu 16.1.
Leikmaðurinn hefur einnig eftirfarandi viðbótarmöguleika við að taka lausn þegar slíkar óhreyfanlegar hindranir eru nærri flötinni og í leiklínunni:
Bolti á almenna svæðinu. Leikmaðurinn má taka lausn samkvæmt reglu 16.1b ef óhreyfanleg hindrun er:
Undantekning - Engin lausn ef leiklínan er greinilega óraunsæ. Engin lausn er veitt samkvæmt þessari staðarreglu ef leikmaðurinn velur leiklínu sem er greinilega óraunsæ.
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Nefndin kann að vilja neita um lausn vegna truflunar á stöðu leikmannsins frá ákveðnum aðstæðum, svo sem dýraholum, þar sem truflun á stöðu hefur ekki umtalsverð áhrif á höggið eða ef lausn vegna truflunar á stöðu gæti leitt til endurtekinna lausna frá nálægum og svipuðum aðstæðum.
Fyrirmynd staðarreglu F-6
„Reglu 16.1 er breytt þannig:
Truflun er ekki fyrir hendi ef [lýsið aðstæðum þar sem lausn er takmörkuð] trufla eingöngu stöðu leikmannsins.“
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Svæði á vellinum sem nýbúið er að lagfæra með torfi er oft merkt sem grund í aðgerð þar til svæðið er orðið nógu stöðugt til að leika af því.
Eftir að ekki er lengur þörf á að merkja svæðið grund í aðgerð kann nefndin að vilja samt sem áður leyfa lausn þegar:
Þegar slík samskeyti trufla einungis stöðu leikmannsins er ekki þörf á að veita lausn.
Fyrirmynd staðarreglu F-7
„Ef bolti leikmanns liggur í eða snertir samskeyti grastorfa og samskeytin trufla fyrirhugað sveiflusvið leikmannsins:
(a) Bolti á almenna svæðinu. Leikmaðurinn má taka lausn samkvæmt reglu 16.1b.
(b) Bolti á flötinni. Leikmaðurinn má taka lausn samkvæmt reglu 16.1d.
Þó er truflun ekki fyrir hendi ef samskeytin trufla einungis stöðu leikmannsins.
Öll samskeyti innan sama svæðis tyrfingar teljast sömu samskeytin þegar lausn er tekin. Þetta merkir að ef leikmaður hefur truflun frá einhverjum samskeytanna eftir að hafa látið boltann falla verður leikmaðurinn að fara að eins og fram kemur í reglu 14.3c(2), jafnvel þótt boltinn liggi innan einnar kylfulengdar frá viðmiðunarstaðnum.
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Þegar veður er heitt og þurrt geta sprungur myndast á brautum. Þetta getur haft slæm áhrif á legu bolta sem stöðvast í sprungu, þótt sprungurnar hafi ekki áhrif á stöðu leikmanns. Undir slíkum kringumstæðum er mælt með staðarreglu sem gæfi einungis lausn frá legu bolta og fyrirhuguðu sveiflusviði.
Fyrirmynd staðarreglu F-8
„Sprungur í jörðu á þeim hluta almenna svæðisins sem er slegið í brautarhæð eða neðar eru grund í aðgerð. Leikmaðurinn má taka lausn samkvæmt reglu 16.1b.
[Þó er truflun ekki fyrir hendi ef sprungan truflar einungis stöðu leikmannsins.]
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Undir þeim óvenjulegum kringumstæðum að berar trjárætur eru á brautum kann að vera ósanngjarnt að heimila leikmanninum ekki lausn frá rótunum. Nefndin getur valið að lýsa slíkar trjárætur á braut grund í aðgerð þar sem vítalaus lausn er veitt samkvæmt reglu 16.1b.
Í sumum tilfellum þegar berar trjárætur er einnig að finna í millikarga nærri brautinni getur nefndin einnig valið að lýsa slíkar trjárætur í ákveðinni fjarlægð frá brautarjaðrinum (t.d. innan fjögurra kylfulengda eða í millikarganum) sem grund í aðgerð þar sem lausn er veitt samkvæmt reglu 16.1b.
Í þessu efni getur nefndin valið að takmarka lausn við truflun vegna legu boltans og fyrirhugað sveiflusvið.
Fyrirmynd staðarreglu F-9.1
„Ef bolti leikmanns liggur á þeim hluta almenna svæðisins sem er slegið í brautarhæð eða neðar og truflun er vegna berra trjáróta sem eru á þeim hluta almenna svæðisins sem er slegið í brautarhæð eða neðar eru trjáræturnar grund í aðgerð. Leikmaðurinn má taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1b.
[Þó er truflun ekki fyrir hendi ef trjáræturnar trufla einungis stöðu leikmannsins.]
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Fyrirmynd staðarreglu F-9.2
„Ef bolti leikmanns er á almenna svæðinu og truflun er vegna berra trjáróta sem liggja á þeim hluta almenna svæðisins þar sem gras er slegið í brautarhæð eða neðar [eða í karga innan tiltekinna kylfulengda frá jaðri svæðisins sem er slegið í brautarhæð eða neðar] [í millikarganum] teljast trjáræturnar vera grund í aðgerð. Leikmaðurinn má taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1b.
[Þó er truflun ekki fyrir hendi ef trjáræturnar trufla einungis stöðu leikmannsins.]
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Dýr kunna að valda svo útbreiddum skemmdum á vellinum að erfitt sé að merkja öll skemmd svæði sem grund í aðgerð. Einnig kunna sumar dýraskemmdir að vera undanskildar ákvæðum reglu 16.1.
Eftirfarandi fyrirmyndir staðarreglna sýna hvernig nefndin getur tekið á slíkum vandamálum.
Ef dýr, þar með talin skordýr, valda skemmdum á vellinum getur nefndin kosið að lýsa slíkar skemmdir grund í aðgerð þannig að lausn sé veitt samkvæmt reglu 16.1. Þetta er gert með því að skilgreina svæði eða ástand í stað þess að reyna að merkja öll skemmd svæði.
Nefndin getur valið að takmarka lausnir við að skemmdirnar trufli legu boltans eða fyrirhugað sveiflusvið.
Fyrirmynd staðarreglu F-10
„Á almenna svæðinu eru skemmdir af völdum [dýrategund] grund í aðgerð og lausn veitt samkvæmt reglu 16.1b.
[Þó er truflun ekki fyrir hendi ef skemmdirnar trufla einungis stöðu leikmannsins.]
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Mauraþúfur eru lausung og þær má fjarlægja samkvæmt reglu 15.1. Mauraþúfurnar eru ekki dýraholur sem lausn er veitt frá samkvæmt reglu 16.1.
Þó er í sumum tilfellum erfitt eða ómögulegt að fjarlægja mauraþúfur (til dæmis þegar þær eru stórar, harðar eða keilulaga). Í þeim tilfellum getur nefndin sett staðarreglu sem veitir leikmanninum kost á að meðhöndla slíka mauraþúfu sem grund í aðgerð.
Ekki er nauðsynlegt að setja slíka staðarreglu vegna þúfna eldmaura því tilvist eldmaura teljast hættulegar dýraaðstæður og vítalaus lausn er veitt samkvæmt reglu 16.2.
Fyrirmynd staðarreglu F-11
„Stórar eða harðar mauraþúfur á vellinum eru, að vali leikmannsins, lausung sem má fjarlægja samkvæmt reglu 15.1 eða grund í aðgerð sem lausn er veitt frá samkvæmt reglu 16.1.
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Úrgangur fugla eða annarra dýra er lausung sem má fjarlægja samkvæmt reglu 15.1.
Hins vegar ef nefndin hefur áhyggjur af áhrifum slíks úrgangs á sanngjarnan leik getur nefndin gefið leikmönnum kost á að meðhöndla hann sem grund í aðgerð sem lausn er veitt frá samkvæmt reglu 16.1.
Ef meðhöndlun úrgangsins sem grund í aðgerð veitir ekki ávallt fulla lausn þegar bolti er á flötinni getur nefndin einnig heimilað leikmönnum að nota flatarsvipu eða svipaðan útbúnað til að fjarlægja úrganginn úr leiklínunni, vítalaust, jafnvel þótt slíkt bæti leiklínuna eða aðrar aðstæður sem hafa áhrif á höggið.
Fyrirmynd staðarreglu F-12
„Að vali leikmannsins má meðhöndla [tilgreinið frá hverskonar úrgangi lausn væri gefin, t.d. gæsaskít, hundaskít] sem annaðhvort:
[Ef dýraúrgangur er á flötinni má leikmaðurinn einnig nota flatarsvipu sem staðsett er við flötina til að fjarlægja úrganginn úr leiklínunni. Ef slíkt bætir leiklínuna eða aðrar aðstæður sem hafa áhrif á höggið er það vítalaust samkvæmt reglu 8.1a.]
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Hófar dýra, svo sem hjarta eða elgja geta valdið skemmdum á vellinum. Nefndin kann að vilja heimila leikmönnum lausn frá slíkum skemmdum sem grund í aðgerð án þess að þurfa að merkja alla staðina.
Þar sem lagfæra má skemmdir af völdum dýra á flötinni getur nefndin skilgreint slíkar skemmdir sem grund í aðgerð og leyft leikmönnum að lagfæra þær.
Fyrirmynd staðarreglu F-13
„Skemmdir sem augljóslega hafa orsakast af dýrahófum eru grund í aðgerð sem lausn er veitt frá samkvæmt reglu 16.1.
[Hins vegar á regla 16.1 ekki við á flötinni, þar sem lagfæra má skemmdir af þessu tagi samkvæmt reglu 13.1.]
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Á vissum árstímum geta hrúgur af lausung, svo sem laufi, valdið leikmönnum erfiðleikum við að finna bolta sinn eða að leika honum. Nefndin getur valið að meðhöndla slíkar hrúgur af lausung á almenna svæðinu eða í glompu sem grund í aðgerð sem lausn er veitt frá samkvæmt reglu 16.1.
Ekki má nota þessa staðarreglu vegna vítasvæða því lausn er ekki veitt vegna óeðlilegra vallaraðstæðna innan vítasvæða.
Staðarregluna ætti að afmarka við þá holu eða þær holur þar sem vandamál myndast vegna slíkrar lausungar og taka ætti staðarregluna úr gildi eins fljótt og aðstæður leyfa.
Fyrirmynd staðarreglu F-14
„Við leik á [tilgreinið númer holu] holu er tímabundin uppsöfnun [tilgreinið tegund lausungar] á almenna svæðinu eða í glompu grund í aðgerð sem vítalaus lausn er veitt frá samkvæmt reglu 16.1.
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Ef sveppir sem vaxa á flötum kunna að trufla leik getur nefndin lýst þá grund í aðgerð svo leikmenn geti tekið lausn samkvæmt reglu 16.1d.
Fyrirmynd staðarreglu F-15
„Sveppir sem vaxa á flötum eru grund í aðgerð sem lausn er veitt frá samkvæmt reglu 16.1d.”
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Ef flætt hefur í glompu getur verið að lausn samkvæmt reglu 16.1c sé ekki nægjanleg til að leikur sé sanngjarn. Nefndin kann að velja að meðhöndla slíka glompu sem grund í aðgerð á almenna svæðinu, þannig að vítalausn lausn sé veitt utan glompunnar.
Nefndin ætti að einskorða þessa staðarreglu við einstök tilvik og er ekki heimilt að setja almenna staðarreglu sem lýsir allar glompur sem eru fullar af vatni grund í aðgerð.
Fyrirmynd staðarreglu F-16
„Vatnsfyllt glompa [tilgreinið staðsetningu glompunnar, til dæmis vinstra megin við fimmtu flöt] er grund í aðgerð á almenna svæðinu. Ekki er litið á hana sem glompu á meðan umferðin er leikin.
Ef bolti leikmannsins liggur í eða snertir þessa grund í aðgerð eða grundin í aðgerð truflar stöðu eða fyrirhugað sveiflusvið leikmannsins má hann taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1b.
Allar aðrar glompur á vellinum, hvort sem í þeim er tímabundið vatn eða ekki eru sem fyrr glompur, með tilliti til golfreglnanna.
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Vegir og stígar án manngerðs ofaníburðar geta hindrað sanngjarnan leik. Nefndin kann því að velja að lýsa slíka vegi og stíga óhreyfanlegar hindranir sem lausn er veitt frá samkvæmt reglu 16.1.
Fyrirmynd staðarreglu F-17
„Allir vegir og stígar á vellinum [eða tilgreinið sérstakar tegundir eða staðsetningar], jafnvel þótt þeir séu ekki með manngerðan ofaníburð, eru óhreyfanlegar hindranir sem lausn er veitt frá samkvæmt reglu 16.1.
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Nefndin kann að velja að lýsa tilteknar hreyfanlegar hindranir á vellinum, svo sem allar stikur (aðrar en vallarmarkastikur), ruslatunnur og vegvísa sem óhreyfanlegar til að koma í veg fyrir að leikmenn færi þær úr stað.
Nefndin ætti að huga vel að afleiðingum slíkrar staðarreglu þar sem hætta er á að hún valdi því að leikmenn brjóti reglu 8.1. með því að hreyfa hindrun sem hefur verið skilgreind óhreyfanleg.
Fyrirmynd staðarreglu F-18
„Allar stikur [eða tilgreinið hreyfanlegu hindranirnar sem lýsa á óhreyfanlegar] á vellinum eru óhreyfanlegar hindranir sem lausn er veitt frá samkvæmt reglu 16.1. Engin lausn fæst samkvæmt reglu 15.2.
Víti fyrir brot á staðarreglu: Almennt víti.”
Tilgangur. Jaðarraufar eru stundum skornar á svuntum flata til að koma í veg fyrir að grös skríði inn á flatirnar. Þar sem erfitt getur verið að leika bolta úr slíkum raufum getur nefndin kosið að lýsa þær grund í aðgerð sem lausn er veitt frá samkvæmt reglu 16.1.
Lausn ætti aðeins að veita vegna truflunar á legu boltans eða fyrirhuguðu sveiflusviði.
Fyrirmynd staðarreglu F-19
„Jaðarraufar umhverfis svuntur flata eru grund í aðgerð. Ef bolti leikmanns liggur í eða snertir slíka rauf eða ef raufin truflar fyrirhugað sveiflusvið:
(a) Bolti á almenna svæðinu. Leikmaðurinn má taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1b.
(b) Bolti á flötinni. Leikmaðurinn má taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1d.
Þó er truflun ekki fyrir hendi ef jaðarraufin truflar einungis stöðu leikmannsins.
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Mjóar steinsteyptar drenrásir má stundum finna á golfvöllum þar sem flóð eru algeng. Slíkar rásir geta skapað vandamál þar sem:
Nefndin getur kosið að meðhöndla slíkar drenrásir sem óhreyfanlegar hindranir á almenna svæðinu frekar en sem vítasvæði.
Sjá fyrirmynd staðarreglu B-4 þar sem skilgreina má opna vatnsfarvegi sem hluta almenna svæðisins.
Fyrirmynd staðarreglu F-20
„Drenrásir úr manngerðu efni sem liggja upp að stígum eru óhreyfanlegar hindranir á almenna svæðinu og hluti stígsins. Leikmaðurinn má taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1b.
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Ef nefndin málar línur eða punkta á flötina eða hluta almenna svæðisins þar sem gras er slegið í brautarhæð eða neðar, má nefndin lýsa slík svæði sem óeðlilegar vallaraðstæður sem lausn er veitt frá samkvæmt reglu 16.1.
Ef slíkar málaðar línur eða punktar trufla einungis stöðu leikmannsins er ástæðulaust að veita lausn.
Einnig getur nefndin kosið að skýra að engin lausn sé veitt frá slíkum máluðum línum eða punktum.
Fyrirmynd staðarreglu F-21.1
„Málaðar línur eða punktar á flötinni eða á almenna svæðinu þar sem gras er slegið í brautarhæð eða neðar eru grund í aðgerð og vítalaus lausn er veitt samkvæmt reglu 16.1c.
Þó er truflun ekki fyrir hendi ef máluðu línurnar eða punktarnir trufla einungis stöðu leikmannsins.
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Fyrirmynd staðarreglu F-21.2
„Lausn er ekki veitt frá máluðum línum eða punktum [tilgreinið svæðið, til dæmis á svæðum þar sem gras er slegið í brautarhæð eða neðar].“
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Tímabundnar línur og kaplar eru oft lögð á vellinum vegna rafmagns- eða gagnaflutnings í keppnum. Slíkir kaplar geta verið á yfirborði jarðar, ofan við jörðu eða neðanjarðar. Þar sem slíkar línur og kaplar eru að öllu jöfnu ekki á vellinum og eru ekki hluti áskorunarinnar að leika völlinn kann nefndin að velja að veita viðbótarlausn þegar þau trufla leik.
Fyrirmynd staðarreglu F-22
„Tímabundnar línur og kaplar vegna rafmagns- eða gagnaflutnings (og mottur sem hylja þær eða staurar sem halda þeim uppi) eru hindranir:
1. Ef þau eru auðhreyfanleg eru þau hreyfanlegar hindranir og leikmaður má fjarlægja þau vítalaust samkvæmt reglu 15.2.
2. Annars eru þau óhreyfanlegar hindranir og leikmenn mega taka lausn, þannig:
(a) Bolti á almenna svæðinu eða í glompu. Leikmaðurinn má taka lausn samkvæmt reglu 16.1.
(b) Bolti innan vítasvæðis. Reglu 16.1b er breytt til að heimila leikmanninum viðbótar möguleika á að taka vítalausa lausn frá truflun vegna þessara óhreyfanlegu hindrana innan vítasvæðis, með því að láta bolta falla innan þessa lausnarsvæðis og leika boltanum þaðan:
3. Ef bolti leikmanns hittir tímabundna loftlínu er höggið afturkallað. Leikmaðurinn verður að leika bolta þaðan sem síðasta högg var slegið, vítalaust (sjá reglu 14.6 um hvað eigi að gera).
4. Grasi þaktar rásir fyrir tímabundnar línur eða kapla á almenna svæðinu eru grund í aðgerð, jafnvel þótt þær séu ómerktar. Leikmaðurinn má taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1.
Þó eru tvær undantekningar:
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Tilgangur. Þegar hindranir eru settar upp tímabundið, á eða við völlinn, ætti nefndin að tilgreina hvort þær eru hreyfanlegar hindranir (sjá reglu 15), óhreyfanlegar hindranir (sjá reglu 16) eða tímabundnar óhreyfanlegar hindranir („TÓH“).
TÓH (svo sem áhorfendastúkur eða tjöld) eru venjulega ekki til staðar og eru ekki taldar hluti áskorunarinnar að leika völlinn. Þar sem þær eru tímabundnar í eðli sínu veitir þessi staðarregla viðbótar lausnarmöguleika, þótt leikmaðurinn geti samt sem áður valið að meðhöndla TÓH eins og hún væri óhreyfanleg hindrun og notað lausnarmöguleikana í reglu 16.
Viðbótar lausnarmöguleikarnir sem þessi staðarregla veitir fela í sér möguleika fyrir leikmanninn á að taka lausn þegar TÓH er staðsett í beinni línu milli bolta leikmannsins og holunnar (kallað „beinlínulausn“) með því að færa sig til hliðar, halda sömu fjarlægð frá holunni, þannig að TÓH sé ekki lengur á milli bolta leikmannsins og holunnar (einnig kallað að færa sig eftir jafnlengdarboga).
Þegar leikmaður tekur lausn frá TÓH, hvort sem er samkvæmt þessari staðarreglu eða lausnarmöguleikunum í reglu 16, er leikmanninum tryggð full lausn frá áþreifanlegri truflun. Þó er leikmanninum einungis tryggð full lausn frá TÓH sem er í línu hans að holunni ef hann notar viðbótar lausnarmöguleikann í þessari staðarreglu.
Fyrirmynd staðarreglu F-23
„Skilgreining á TÓH: Tímabundin óhreyfanleg hindrun (TÓH) er mannvirki sem hefur verið sett upp tímabundið á eða við völlinn, oftast vegna tiltekinnar keppni, og er föst eða illhreyfanleg.
Dæmi um TÓH eru tímabundin tjöld, áhorfendastúkur, sjónvarpsturnar og salerni.
Til TÓH teljast öll stög sem tengd eru þeim, nema nefndin ákveði að líta eigi á stögin sem óhreyfanlegar hindranir.
Ysti jaðar TÓH er notaður til að ákvarða hvort bolti sé undir TÓH eða hvort TÓH sé í beinni línu milli boltans og holunnar.
Nota má línur og stikur til að skilgreina jaðra TÓH eða til að tengja margar TÓH saman í eina stærri TÓH.
TÓH er ólík óhreyfanlegri hindrun og þessi staðarregla veitir viðbótar lausn vegna truflunar frá TÓH. Þetta þýðir að leikmaðurinn getur valið um að taka lausn, annaðhvort með:
a. Hvenær lausn er leyfð
Lausn frá TÓH er venjulega heimil þegar áþreifanleg truflun eða truflun á sjónlínu er frá TÓH.
Truflun samkvæmt þessari staðarreglu merkir að leikmaðurinn hefur:
(1) Merking áþreifanlegrar truflunar frá tímabundinni óhreyfanlegri hindrun. Áþreifanleg truflun er fyrir hendi þegar:
(2) Merking sjónlínutruflunar frá tímabundinni óhreyfanlegri hindrun. Sjónlínutruflun er fyrir hendi þegar:
(3) Hvenær lausn er ekki í boði þótt truflun sé fyrir hendi. Ef boltinn snertir eða er í eða á TÓH er lausn alltaf í boði.
Hins vegar er engin lausn í boði samkvæmt þessari staðarreglu ef boltinn hvorki snertir TÓH, er í henni né á henni og eitthvað af eftirfarandi gildir:
b. Lausn frá truflun vegna bolta á almenna svæðinu
Ef bolti leikmannsins er á almenna svæðinu og truflun er vegna TÓH (þar á meðal TÓH sem er út af) má leikmaðurinn taka vítalausa lausn með því að láta upphaflega boltann eða annan bolta falla á þessu lausnarsvæði og leika boltanum síðan af lausnarsvæðinu:
Ef áþreifanleg truflun er frá TÓH má leikmaðurinn, í stað þess að nota þessa lausnaraðferð, taka lausn samkvæmt aðferðinni við að taka lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum í reglu 16.1b, þannig að litið sé á TÓH sem óhreyfanlega hindrun. Þessi lausnaraðferð samkvæmt reglu 16.1b er einnig í boði ef boltinn liggur innan vítasvæðis eða ef TÓH er út af. Sjá f-lið þessarar staðarreglu um hvernig taka eigi lausn.
c. Lausn frá truflun vegna bolta í glompu eða innan vítasvæðis
Ef bolti leikmannsins er í glompu eða innan vítasvæðis og truflun er frá TÓH (þar á meðal TÓH sem er út af) má leikmaðurinn taka vítalausa lausn eða lausn gegn víti:
(1) Vítalaus lausn: Leikið úr glompu eða frá vítasvæði. Leikmaðurinn má taka vítalausa lausn eins og lýst er í b-lið, nema að nálægasti staðurinn fyrir fulla lausn þar sem truflun er ekki fyrir hendi og lausnarsvæðið verða að vera í viðkomandi glompu eða innan viðkomandi vítasvæðis.
Ef enginn slíkur staður er í glompunni eða innan vítasvæðisins, þar sem truflun er ekki fyrir hendi, má leikmaðurinn samt sem áður taka lausn eins og lýst er hér að framan, með því að nota stað fyrir mestu mögulegu lausn í glompunni eða innan vítasvæðisins sem viðmiðunarstað.
(2) Lausn gegn víti: Leikið utan glompu eða vítasvæðis. Gegn einu vítahöggi má leikmaðurinn láta upphaflega boltann eða annan bolta falla innan þessa lausnarsvæðis og leika boltanum svo þaðan:
Ef áþreifanleg truflun er frá TÓH má leikmaðurinn, í stað þess að nota þessa lausnaraðferð, taka lausn samkvæmt aðferðinni við að taka lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum í reglu 16.1b, þannig að litið sé á TÓH sem óhreyfanlega hindrun. Þessi lausnaraðferð samkvæmt reglu 16.1b er einnig í boði ef boltinn liggur innan vítasvæðis eða ef TÓH er út af. Sjá f-lið þessarar staðarreglu um hvernig taka eigi lausn.
d. Lausn þegar bolti í TÓH finnst ekki
Ef bolti leikmannsins hefur ekki fundist en það er vitað eða nánast öruggt að boltinn stöðvaðist í TÓH:
Hins vegar ef ekki er vitað eða nánast öruggt að boltinn stöðvaðist í TÓH verður leikmaðurinn að taka fjarlægðarlausn gegn víti (sjá reglu 18.2).
e. Heimild nefndarinnar til að breyta lausnaraðferðum vegna TÓH
Þegar þessi staðarregla er notuð má nefndin breyta lausnaraðferðunum í liðum b og c á annan eða báða eftirfarandi vegu:
(1) Valfrjáls notkun eða skylda til að nota fallreiti. Nefndin getur leyft eða fyrirskipað að leikmaður noti fallreit sem lausnarsvæði þegar hann tekur lausn samkvæmt þessari staðarreglu. Sé það gert getur nefndin bætt fallreitnum við regluna þannig að hann sé einungis notaður vegna áþreifanlegrar truflunar, einungis vegna sjónlínutruflunar eða vegna beggja tegunda truflana.
(2) Lausnaraðferð til „beggja hliða“. Nefndin getur heimilað leikmanninum að taka lausn til hinnar hliðar TÓH, til viðbótar lausnaraðferðunum í liðum b og c í þessari staðarreglu. Hins vegar getur nefndin einnig áskilið að lausn til beggja hliða sé ekki leyfð ef leikmaðurinn tekur lausn samkvæmt aðferðinni í reglu 16.1.
f. Leikmaður má nota lausnaraðferðir samkvæmt öðrum reglum
(1) Að taka lausn með því að nota aðferðir í reglu 16.1 eða þessari staðarreglu. Ef leikmaðurinn hefur áþreifanlega truflun frá TÓH eins og skilgreint er í a-lið má leikmaðurinn annaðhvort:
Ef leikmaðurinn velur að nota aðferðina við lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum samkvæmt reglu 16.1 verður hann að líta á TÓH sem óhreyfanlega hindrun og taka lausn út frá því hvar boltinn liggur:
(2) Að taka lausn samkvæmt reglum 17, 18 eða 19. Þessi staðarregla hindrar leikmanninn ekki í að taka lausn samkvæmt reglum 17, 18 eða 19, í stað þess að taka TÓH lausn samkvæmt þessari staðarreglu.
Víti fyrir að leika bolta af röngum stað í bága við staðarregluna: Almennt víti samkvæmt reglu 14.7a.“
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Lengd lengstu kylfunnar af þeim 14 (eða færri) sem leikmaðurinn hefur í fórum sínum á meðan umferðin er leikin (eins og leyft er í reglu 4.1b(1)), annarrar en pútters.
Til dæmis, ef lengsta kylfan (önnur en pútter) sem leikmaður hefur á meðan hann leikur umferð er 43 tommu (109,22 cm) langt teigtré er kylfulengdin 43 tommur fyrir þann leikmann í þeirri umferð.
Kylfulengdir eru notaðar til að skilgreina teig leikmannsins á hverri holu og til að ákvarða stærð lausnarsvæðis leikmannsins þegar hann tekur lausn samkvæmt reglunum.
Túlkun Kylfulengd/1 – Merking „kylfulengdar“ við mælingu
Þegar mælt er til að ákvarða lausnarsvæði er heildarlengd kylfunnar notuð, frá tá hennar að enda gripsins. Hins vegar, ef hlíf er yfir kylfuhausnum eða einhver hlutur er áfastur gripinu eru þeir ekki innifaldir þegar kylfan er notuð við mælingar.
Túlkun Kylfulengd/2 – Hvernig á að mæla þegar lengsta kylfan brotnar
Ef lengsta kylfan sem leikmaðurinn hefur í umferðinni brotnar er brotna kylfan samt sem áður notuð áfram til að ákvarða stærð lausnarsvæða leikmannsins. Hins vegar, ef lengsta kylfan brotnar og leikmanninum er heimilt að skipta henni út fyrir nýja kylfu (undantekning við reglu 4.1b(3)) og hann gerir það er ekki lengur litið á brotnu kylfuna sem lengstu kylfu leikmannsins.
Ef leikmaðurinn hefur umferð með færri en 14 kylfum og ákveður svo að bæta við kylfu sem er lengri en kylfurnar sem hann hóf leik með er nýja kylfan notuð við mælingar, svo fremi að hún sé ekki pútter.
Skýring - Merking hugtaksins „kylfulengd“ í leik samherja
Í leikformum þar sem samherjar koma við sögu má nota lengstu kylfu annars hvors samherjans, aðra en pútter, til að skilgreina stærð teigsins eða ákvarða stærð lausnarsvæðis.
(Skýringu bætt við 12/2018)
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Sérgert svæði úr sandi, sem oft er lægð þaðan sem torf eða jarðvegur hefur verið fjarlægður.
Eftirfarandi er ekki hluti glompu:
Glompur eru eitt fimm skilgreindra svæða vallarins.
Nefndin getur skilgreint tilbúið sandsvæði hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa ) eða getur skilgreint óhreyft svæði sem glompu.
Þegar unnið er við lagfæringu á glompu og nefndin skilgreinir alla glompuna sem grund í aðgerð er litið á glompuna sem hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa).
Orðið „sandur“ eins og það er notað í þessari skilgreiningu og í reglu 12 á við um allt efni sem líkist sandi og er notað sem glompuefni (svo sem malaðar skeljar), ásamt öllum jarðvegi sem er blandaður sandinum.
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Hindrun sem hægt er að færa með hóflegri fyrirhöfn og án þess að skemma hindrunina eða völlinn.
Ef hluti óhreyfanlegrar hindrunar eða hluta vallar (svo sem hlið, hurð eða hluti af föstum kapli) uppfyllir þessi tvö viðmið, er litið á þann hluta sem hreyfanlega hindrun.
Þó á þetta ekki við ef hreyfanlegum hluta óhreyfanlegrar hindrunar eða hluta vallar er ekki ætlað að hreyfast (svo sem laus steinn í grjótgarði).
Jafnvel þótt hindrun sé hreyfanleg má nefndin skilgreina hana sem óhreyfanlega hindrun.
Túlkun Hreyfanleg hindrun/1 - Flækingsbolti er hreyfanleg hindrun
Flækingsbolti er hreyfanleg hindrun.
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Sérhver manngerður hlutur nema hluti vallar og vallarmarkahlutir.
Dæmi um hindranir:
Hindrun er annaðhvort hreyfanleg hindrun eða óhreyfanleg hindrun. Ef hluti óhreyfanlegrar hindrunar (svo sem hlið, hurð eða hluti fasts kapals) fellur að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun er litið á þann hluta sem hreyfanlega hindrun.
Sjá Verklag nefnda, hluta 8 og fyrirmynd staðarreglu F-23 (nefndin má setja staðarreglu sem skilgreinir tilteknar hindranir sem tímabundnar óhreyfanlegar hindranir, en sérstakar lausnarreglur gilda um þær).
Túlkun Hindrun/1 – Staða málningarpunkta og -lína
Þótt manngerðir hlutir séu hindranir, svo fremi þeir séu ekki vallarmarkahlutir eða hluti vallar, eru málningarpunktar og málningarlínur ekki hindranir.
Stundum eru málningarpunktar og -línur notuð í öðrum tilgangi en að merkja völlinn (svo sem til að auðkenna fremsta og aftasta hluta flata). Slíkir punktar og línur eru ekki óeðlilegar vallaraðstæður nema nefndin skilgreini þau sem grund í aðgerð (sjá Verklag nefnda, fyrirmynd staðarreglu F-21).
Manngerður hlutur sem er skilgreindur af nefndinni sem hluti áskorunarinnar við að leika völlinn og þaðan sem vítalaus lausn fæst ekki.
Litið er á hluta vallar sem óhreyfanlega (sjá reglu 8.1a). Hins vegar, ef hluti af hluta vallar (svo sem hlið, hurð eða hluti af föstum kapli) fellur að skilgreiningunni á hreyfanlegri hindrun er litið á þann hluta sem hreyfanlega hindrun.
Manngerðir hlutir sem nefndin hefur skilgreint hluta vallar eru hvorki hindranir né vallarmarkahlutir.
Svæði þar sem lausn er heimil gegn einu vítahöggi ef bolti leikmannsins hafnar þar.
Vítasvæði er:
Vítasvæði er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins.
Tegundir vítasvæða eru tvær, aðgreindar með litnum sem notaður er til að merkja þau:
Ef litur vítasvæðis hefur ekki verið merktur eða tilgreindur af nefndinni er litið á svæðið sem rautt vítasvæði.
Jaðar vítasvæðis framlengist upp frá jörðu og niður fyrir yfirborð jarðar:
Jaðar vítasvæðis ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar vítasvæðis er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar vítasvæðið er, en stikurnar hafa þá enga aðra merkingu.
Þegar jaðar vatnasvæðis er ekki skilgreindur af nefndinni afmarkast jaðar þess vítasvæðis af náttúrulegum mörkum (þar sem jörð hallar að lægðinni sem getur innihaldið vatnið).
Ef opinn vatnsfarvegur er að jafnaði þurr (svo sem drenskurður eða affallssvæði sem er þurrt nema í miklum rigningum) getur nefndin skilgreint svæðið sem hluta almenna svæðisins (sem merkir að það er ekki vítasvæði).
Manngerður hlutur sem er skilgreindur af nefndinni sem hluti áskorunarinnar við að leika völlinn og þaðan sem vítalaus lausn fæst ekki.
Litið er á hluta vallar sem óhreyfanlega (sjá reglu 8.1a). Hins vegar, ef hluti af hluta vallar (svo sem hlið, hurð eða hluti af föstum kapli) fellur að skilgreiningunni á hreyfanlegri hindrun er litið á þann hluta sem hreyfanlega hindrun.
Manngerðir hlutir sem nefndin hefur skilgreint hluta vallar eru hvorki hindranir né vallarmarkahlutir.
Manngerður hlutur sem er skilgreindur af nefndinni sem hluti áskorunarinnar við að leika völlinn og þaðan sem vítalaus lausn fæst ekki.
Litið er á hluta vallar sem óhreyfanlega (sjá reglu 8.1a). Hins vegar, ef hluti af hluta vallar (svo sem hlið, hurð eða hluti af föstum kapli) fellur að skilgreiningunni á hreyfanlegri hindrun er litið á þann hluta sem hreyfanlega hindrun.
Manngerðir hlutir sem nefndin hefur skilgreint hluta vallar eru hvorki hindranir né vallarmarkahlutir.
Þegar bolti er í eigin boltafari sem myndaðist eftir síðasta högg leikmannsins og þar sem hluti boltans er neðan yfirborðs jarðar.
Ekki er nauðsynlegt að bolti snerti jarðveg til að vera sokkinn (til dæmis getur gras og lausung legið á milli boltans og jarðvegsins).
Svæði vallarins sem nær yfir allan völlinn nema hin fjögur önnur skilgreindu svæði hans: (1) Teiginn þaðan sem leikmaðurinn verður að leika til að hefja leik á holunni sem hann er að leika. (2) Öll vítasvæði. (3) Allar glompur. (4) Flöt holunnar sem verið er að leika.
Á almenna svæðinu eru m.a.:
Sérgert svæði úr sandi, sem oft er lægð þaðan sem torf eða jarðvegur hefur verið fjarlægður.
Eftirfarandi er ekki hluti glompu:
Glompur eru eitt fimm skilgreindra svæða vallarins.
Nefndin getur skilgreint tilbúið sandsvæði hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa ) eða getur skilgreint óhreyft svæði sem glompu.
Þegar unnið er við lagfæringu á glompu og nefndin skilgreinir alla glompuna sem grund í aðgerð er litið á glompuna sem hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa).
Orðið „sandur“ eins og það er notað í þessari skilgreiningu og í reglu 12 á við um allt efni sem líkist sandi og er notað sem glompuefni (svo sem malaðar skeljar), ásamt öllum jarðvegi sem er blandaður sandinum.
Þegar bolti er í eigin boltafari sem myndaðist eftir síðasta högg leikmannsins og þar sem hluti boltans er neðan yfirborðs jarðar.
Ekki er nauðsynlegt að bolti snerti jarðveg til að vera sokkinn (til dæmis getur gras og lausung legið á milli boltans og jarðvegsins).
Sérgert svæði úr sandi, sem oft er lægð þaðan sem torf eða jarðvegur hefur verið fjarlægður.
Eftirfarandi er ekki hluti glompu:
Glompur eru eitt fimm skilgreindra svæða vallarins.
Nefndin getur skilgreint tilbúið sandsvæði hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa ) eða getur skilgreint óhreyft svæði sem glompu.
Þegar unnið er við lagfæringu á glompu og nefndin skilgreinir alla glompuna sem grund í aðgerð er litið á glompuna sem hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa).
Orðið „sandur“ eins og það er notað í þessari skilgreiningu og í reglu 12 á við um allt efni sem líkist sandi og er notað sem glompuefni (svo sem malaðar skeljar), ásamt öllum jarðvegi sem er blandaður sandinum.
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Sérhver manngerður hlutur nema hluti vallar og vallarmarkahlutir.
Dæmi um hindranir:
Hindrun er annaðhvort hreyfanleg hindrun eða óhreyfanleg hindrun. Ef hluti óhreyfanlegrar hindrunar (svo sem hlið, hurð eða hluti fasts kapals) fellur að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun er litið á þann hluta sem hreyfanlega hindrun.
Sjá Verklag nefnda, hluta 8 og fyrirmynd staðarreglu F-23 (nefndin má setja staðarreglu sem skilgreinir tilteknar hindranir sem tímabundnar óhreyfanlegar hindranir, en sérstakar lausnarreglur gilda um þær).
Túlkun Hindrun/1 – Staða málningarpunkta og -lína
Þótt manngerðir hlutir séu hindranir, svo fremi þeir séu ekki vallarmarkahlutir eða hluti vallar, eru málningarpunktar og málningarlínur ekki hindranir.
Stundum eru málningarpunktar og -línur notuð í öðrum tilgangi en að merkja völlinn (svo sem til að auðkenna fremsta og aftasta hluta flata). Slíkir punktar og línur eru ekki óeðlilegar vallaraðstæður nema nefndin skilgreini þau sem grund í aðgerð (sjá Verklag nefnda, fyrirmynd staðarreglu F-21).
Einhverjar eftirfarandi fjögurra skilgreindra aðstæðna:
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Sérhver manngerður hlutur nema hluti vallar og vallarmarkahlutir.
Dæmi um hindranir:
Hindrun er annaðhvort hreyfanleg hindrun eða óhreyfanleg hindrun. Ef hluti óhreyfanlegrar hindrunar (svo sem hlið, hurð eða hluti fasts kapals) fellur að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun er litið á þann hluta sem hreyfanlega hindrun.
Sjá Verklag nefnda, hluta 8 og fyrirmynd staðarreglu F-23 (nefndin má setja staðarreglu sem skilgreinir tilteknar hindranir sem tímabundnar óhreyfanlegar hindranir, en sérstakar lausnarreglur gilda um þær).
Túlkun Hindrun/1 – Staða málningarpunkta og -lína
Þótt manngerðir hlutir séu hindranir, svo fremi þeir séu ekki vallarmarkahlutir eða hluti vallar, eru málningarpunktar og málningarlínur ekki hindranir.
Stundum eru málningarpunktar og -línur notuð í öðrum tilgangi en að merkja völlinn (svo sem til að auðkenna fremsta og aftasta hluta flata). Slíkir punktar og línur eru ekki óeðlilegar vallaraðstæður nema nefndin skilgreini þau sem grund í aðgerð (sjá Verklag nefnda, fyrirmynd staðarreglu F-21).
Einhverjar eftirfarandi fjögurra skilgreindra aðstæðna:
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Einhverjar eftirfarandi fjögurra skilgreindra aðstæðna:
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Einstaklingurinn eða hópurinn sem ber ábyrgð á keppninni eða vellinum.
Sjá Verklag nefnda, hluta 1 (þar sem hlutverk nefndarinnar er útskýrt).
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Svæði á holunni sem leikmaður er að leika, sem:
Holan sem leikmaðurinn reynir að leika boltanum í er á flötinni. Flötin er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins. Flatir annarra hola (sem leikmaðurinn er ekki að leika á sama tíma) eru rangar flatir og hluti almenna svæðisins.
Jaðar flatar ákvarðast af því hvar hægt er að sjá að svæðið sem er sérstaklega útbúið fyrir pútt hefst (svo sem þar sem gras hefur greinilega verið slegið til að sýna mörkin), nema nefndin skilgreini jaðarinn á annan hátt (svo sem með línum eða punktum).
Ef tvöföld flöt er notuð fyrir tvær ólíkar holur:
Þó getur nefndin skilgreint mörk sem skipta tvöföldu flötinni í tvær aðskildar flatir, þannig að þegar leikmaður leikur aðra holuna er sá hluti tvöföldu flatarinnar sem tilheyrir hinni holunni röng flöt.
Línan sem leikmaðurinn ætlar bolta sínum að fara eftir högg, þar á meðal svæðið við þá línu sem afmarkast af eðlilegri fjarlægð frá jörðu og beggja megin viðlínuna.
Leiklínan er ekki endilega bein lína á milli tveggja staða (til dæmis getur línan verið sveigð, í samræmi við hvernig leikmaðurinn ætlar bolta sínum að fara).
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Línan sem leikmaðurinn ætlar bolta sínum að fara eftir högg, þar á meðal svæðið við þá línu sem afmarkast af eðlilegri fjarlægð frá jörðu og beggja megin viðlínuna.
Leiklínan er ekki endilega bein lína á milli tveggja staða (til dæmis getur línan verið sveigð, í samræmi við hvernig leikmaðurinn ætlar bolta sínum að fara).
Lengd lengstu kylfunnar af þeim 14 (eða færri) sem leikmaðurinn hefur í fórum sínum á meðan umferðin er leikin (eins og leyft er í reglu 4.1b(1)), annarrar en pútters.
Til dæmis, ef lengsta kylfan (önnur en pútter) sem leikmaður hefur á meðan hann leikur umferð er 43 tommu (109,22 cm) langt teigtré er kylfulengdin 43 tommur fyrir þann leikmann í þeirri umferð.
Kylfulengdir eru notaðar til að skilgreina teig leikmannsins á hverri holu og til að ákvarða stærð lausnarsvæðis leikmannsins þegar hann tekur lausn samkvæmt reglunum.
Túlkun Kylfulengd/1 – Merking „kylfulengdar“ við mælingu
Þegar mælt er til að ákvarða lausnarsvæði er heildarlengd kylfunnar notuð, frá tá hennar að enda gripsins. Hins vegar, ef hlíf er yfir kylfuhausnum eða einhver hlutur er áfastur gripinu eru þeir ekki innifaldir þegar kylfan er notuð við mælingar.
Túlkun Kylfulengd/2 – Hvernig á að mæla þegar lengsta kylfan brotnar
Ef lengsta kylfan sem leikmaðurinn hefur í umferðinni brotnar er brotna kylfan samt sem áður notuð áfram til að ákvarða stærð lausnarsvæða leikmannsins. Hins vegar, ef lengsta kylfan brotnar og leikmanninum er heimilt að skipta henni út fyrir nýja kylfu (undantekning við reglu 4.1b(3)) og hann gerir það er ekki lengur litið á brotnu kylfuna sem lengstu kylfu leikmannsins.
Ef leikmaðurinn hefur umferð með færri en 14 kylfum og ákveður svo að bæta við kylfu sem er lengri en kylfurnar sem hann hóf leik með er nýja kylfan notuð við mælingar, svo fremi að hún sé ekki pútter.
Skýring - Merking hugtaksins „kylfulengd“ í leik samherja
Í leikformum þar sem samherjar koma við sögu má nota lengstu kylfu annars hvors samherjans, aðra en pútter, til að skilgreina stærð teigsins eða ákvarða stærð lausnarsvæðis.
(Skýringu bætt við 12/2018)
Svæði á holunni sem leikmaður er að leika, sem:
Holan sem leikmaðurinn reynir að leika boltanum í er á flötinni. Flötin er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins. Flatir annarra hola (sem leikmaðurinn er ekki að leika á sama tíma) eru rangar flatir og hluti almenna svæðisins.
Jaðar flatar ákvarðast af því hvar hægt er að sjá að svæðið sem er sérstaklega útbúið fyrir pútt hefst (svo sem þar sem gras hefur greinilega verið slegið til að sýna mörkin), nema nefndin skilgreini jaðarinn á annan hátt (svo sem með línum eða punktum).
Ef tvöföld flöt er notuð fyrir tvær ólíkar holur:
Þó getur nefndin skilgreint mörk sem skipta tvöföldu flötinni í tvær aðskildar flatir, þannig að þegar leikmaður leikur aðra holuna er sá hluti tvöföldu flatarinnar sem tilheyrir hinni holunni röng flöt.
Lengd lengstu kylfunnar af þeim 14 (eða færri) sem leikmaðurinn hefur í fórum sínum á meðan umferðin er leikin (eins og leyft er í reglu 4.1b(1)), annarrar en pútters.
Til dæmis, ef lengsta kylfan (önnur en pútter) sem leikmaður hefur á meðan hann leikur umferð er 43 tommu (109,22 cm) langt teigtré er kylfulengdin 43 tommur fyrir þann leikmann í þeirri umferð.
Kylfulengdir eru notaðar til að skilgreina teig leikmannsins á hverri holu og til að ákvarða stærð lausnarsvæðis leikmannsins þegar hann tekur lausn samkvæmt reglunum.
Túlkun Kylfulengd/1 – Merking „kylfulengdar“ við mælingu
Þegar mælt er til að ákvarða lausnarsvæði er heildarlengd kylfunnar notuð, frá tá hennar að enda gripsins. Hins vegar, ef hlíf er yfir kylfuhausnum eða einhver hlutur er áfastur gripinu eru þeir ekki innifaldir þegar kylfan er notuð við mælingar.
Túlkun Kylfulengd/2 – Hvernig á að mæla þegar lengsta kylfan brotnar
Ef lengsta kylfan sem leikmaðurinn hefur í umferðinni brotnar er brotna kylfan samt sem áður notuð áfram til að ákvarða stærð lausnarsvæða leikmannsins. Hins vegar, ef lengsta kylfan brotnar og leikmanninum er heimilt að skipta henni út fyrir nýja kylfu (undantekning við reglu 4.1b(3)) og hann gerir það er ekki lengur litið á brotnu kylfuna sem lengstu kylfu leikmannsins.
Ef leikmaðurinn hefur umferð með færri en 14 kylfum og ákveður svo að bæta við kylfu sem er lengri en kylfurnar sem hann hóf leik með er nýja kylfan notuð við mælingar, svo fremi að hún sé ekki pútter.
Skýring - Merking hugtaksins „kylfulengd“ í leik samherja
Í leikformum þar sem samherjar koma við sögu má nota lengstu kylfu annars hvors samherjans, aðra en pútter, til að skilgreina stærð teigsins eða ákvarða stærð lausnarsvæðis.
(Skýringu bætt við 12/2018)
Línan sem leikmaðurinn ætlar bolta sínum að fara eftir högg, þar á meðal svæðið við þá línu sem afmarkast af eðlilegri fjarlægð frá jörðu og beggja megin viðlínuna.
Leiklínan er ekki endilega bein lína á milli tveggja staða (til dæmis getur línan verið sveigð, í samræmi við hvernig leikmaðurinn ætlar bolta sínum að fara).
Að halda á bolta og sleppa honum þannig að hann falli í loftinu, í þeim tilgangi að boltinn verði í leik.
Sleppi leikmaðurinn bolta án þess að ætla að setja hann í leik hefur boltinn ekki verið látinn falla og er ekki í leik (sjá reglu 14.4).
Í sérhverri lausnarreglu er vísað til ákveðins lausnarsvæðis þar sem láta verður boltann falla og þar sem hann verður að stöðvast.
Við að taka lausn verður leikmaðurinn að sleppa boltanum úr hnéhæð þannig að boltinn:
Lengd lengstu kylfunnar af þeim 14 (eða færri) sem leikmaðurinn hefur í fórum sínum á meðan umferðin er leikin (eins og leyft er í reglu 4.1b(1)), annarrar en pútters.
Til dæmis, ef lengsta kylfan (önnur en pútter) sem leikmaður hefur á meðan hann leikur umferð er 43 tommu (109,22 cm) langt teigtré er kylfulengdin 43 tommur fyrir þann leikmann í þeirri umferð.
Kylfulengdir eru notaðar til að skilgreina teig leikmannsins á hverri holu og til að ákvarða stærð lausnarsvæðis leikmannsins þegar hann tekur lausn samkvæmt reglunum.
Túlkun Kylfulengd/1 – Merking „kylfulengdar“ við mælingu
Þegar mælt er til að ákvarða lausnarsvæði er heildarlengd kylfunnar notuð, frá tá hennar að enda gripsins. Hins vegar, ef hlíf er yfir kylfuhausnum eða einhver hlutur er áfastur gripinu eru þeir ekki innifaldir þegar kylfan er notuð við mælingar.
Túlkun Kylfulengd/2 – Hvernig á að mæla þegar lengsta kylfan brotnar
Ef lengsta kylfan sem leikmaðurinn hefur í umferðinni brotnar er brotna kylfan samt sem áður notuð áfram til að ákvarða stærð lausnarsvæða leikmannsins. Hins vegar, ef lengsta kylfan brotnar og leikmanninum er heimilt að skipta henni út fyrir nýja kylfu (undantekning við reglu 4.1b(3)) og hann gerir það er ekki lengur litið á brotnu kylfuna sem lengstu kylfu leikmannsins.
Ef leikmaðurinn hefur umferð með færri en 14 kylfum og ákveður svo að bæta við kylfu sem er lengri en kylfurnar sem hann hóf leik með er nýja kylfan notuð við mælingar, svo fremi að hún sé ekki pútter.
Skýring - Merking hugtaksins „kylfulengd“ í leik samherja
Í leikformum þar sem samherjar koma við sögu má nota lengstu kylfu annars hvors samherjans, aðra en pútter, til að skilgreina stærð teigsins eða ákvarða stærð lausnarsvæðis.
(Skýringu bætt við 12/2018)
Svæði vallarins sem nær yfir allan völlinn nema hin fjögur önnur skilgreindu svæði hans: (1) Teiginn þaðan sem leikmaðurinn verður að leika til að hefja leik á holunni sem hann er að leika. (2) Öll vítasvæði. (3) Allar glompur. (4) Flöt holunnar sem verið er að leika.
Á almenna svæðinu eru m.a.:
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Svæði vallarins sem nær yfir allan völlinn nema hin fjögur önnur skilgreindu svæði hans: (1) Teiginn þaðan sem leikmaðurinn verður að leika til að hefja leik á holunni sem hann er að leika. (2) Öll vítasvæði. (3) Allar glompur. (4) Flöt holunnar sem verið er að leika.
Á almenna svæðinu eru m.a.:
Svæði vallarins sem nær yfir allan völlinn nema hin fjögur önnur skilgreindu svæði hans: (1) Teiginn þaðan sem leikmaðurinn verður að leika til að hefja leik á holunni sem hann er að leika. (2) Öll vítasvæði. (3) Allar glompur. (4) Flöt holunnar sem verið er að leika.
Á almenna svæðinu eru m.a.:
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Svæði vallarins sem nær yfir allan völlinn nema hin fjögur önnur skilgreindu svæði hans: (1) Teiginn þaðan sem leikmaðurinn verður að leika til að hefja leik á holunni sem hann er að leika. (2) Öll vítasvæði. (3) Allar glompur. (4) Flöt holunnar sem verið er að leika.
Á almenna svæðinu eru m.a.:
Svæði vallarins sem nær yfir allan völlinn nema hin fjögur önnur skilgreindu svæði hans: (1) Teiginn þaðan sem leikmaðurinn verður að leika til að hefja leik á holunni sem hann er að leika. (2) Öll vítasvæði. (3) Allar glompur. (4) Flöt holunnar sem verið er að leika.
Á almenna svæðinu eru m.a.:
Lengd lengstu kylfunnar af þeim 14 (eða færri) sem leikmaðurinn hefur í fórum sínum á meðan umferðin er leikin (eins og leyft er í reglu 4.1b(1)), annarrar en pútters.
Til dæmis, ef lengsta kylfan (önnur en pútter) sem leikmaður hefur á meðan hann leikur umferð er 43 tommu (109,22 cm) langt teigtré er kylfulengdin 43 tommur fyrir þann leikmann í þeirri umferð.
Kylfulengdir eru notaðar til að skilgreina teig leikmannsins á hverri holu og til að ákvarða stærð lausnarsvæðis leikmannsins þegar hann tekur lausn samkvæmt reglunum.
Túlkun Kylfulengd/1 – Merking „kylfulengdar“ við mælingu
Þegar mælt er til að ákvarða lausnarsvæði er heildarlengd kylfunnar notuð, frá tá hennar að enda gripsins. Hins vegar, ef hlíf er yfir kylfuhausnum eða einhver hlutur er áfastur gripinu eru þeir ekki innifaldir þegar kylfan er notuð við mælingar.
Túlkun Kylfulengd/2 – Hvernig á að mæla þegar lengsta kylfan brotnar
Ef lengsta kylfan sem leikmaðurinn hefur í umferðinni brotnar er brotna kylfan samt sem áður notuð áfram til að ákvarða stærð lausnarsvæða leikmannsins. Hins vegar, ef lengsta kylfan brotnar og leikmanninum er heimilt að skipta henni út fyrir nýja kylfu (undantekning við reglu 4.1b(3)) og hann gerir það er ekki lengur litið á brotnu kylfuna sem lengstu kylfu leikmannsins.
Ef leikmaðurinn hefur umferð með færri en 14 kylfum og ákveður svo að bæta við kylfu sem er lengri en kylfurnar sem hann hóf leik með er nýja kylfan notuð við mælingar, svo fremi að hún sé ekki pútter.
Skýring - Merking hugtaksins „kylfulengd“ í leik samherja
Í leikformum þar sem samherjar koma við sögu má nota lengstu kylfu annars hvors samherjans, aðra en pútter, til að skilgreina stærð teigsins eða ákvarða stærð lausnarsvæðis.
(Skýringu bætt við 12/2018)
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Svæði vallarins sem nær yfir allan völlinn nema hin fjögur önnur skilgreindu svæði hans: (1) Teiginn þaðan sem leikmaðurinn verður að leika til að hefja leik á holunni sem hann er að leika. (2) Öll vítasvæði. (3) Allar glompur. (4) Flöt holunnar sem verið er að leika.
Á almenna svæðinu eru m.a.:
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Allt leiksvæðið innan marka sem sett eru af nefndinni:
Völlurinn samanstendur af fimm skilgreindum svæðum vallarins.
Allir lausir náttúrulegir hlutir, svo sem:
Slíkir náttúrulegir hlutir teljast ekki lausir ef þeir:
Sértilvik:
Túlkun Lausung/1 – Staða ávaxtar
Ávöxtur sem er ekki lengur áfastur trénu eða runnanum er lausung, jafnvel þótt ávöxturinn komi af tré eða runna sem ekki finnst á vellinum.
Til dæmis er hálfétinn ávöxtur eða niðurskorinn ávöxtur og hýði sem hefur verið fjarlægt af ávexti lausung. Þegar slíkt er borið af leikmanninum er það þó útbúnaður leikmannsins.
Túlkun Lausung/2 – Þegar lausung verður að hindrun
Hægt er að umbreyta lausung í hindrun með smíði eða framleiðslu.
Til dæmis er trjábolur (lausung), fyrir tilstilli framleiðslu, orðinn að bekk (hindrun) þegar hann hefur verið klofinn og fætur festir við hann, í framleiðslu.
Túlkun Lausung/3 - Staða munnvatns
Leikmaðurinn hefur val um hvort hann lítur á munnvatn sem tímabundið vatn eða lausung.
Túlkun Lausung/4 – Lausung notuð í yfirborð vegar
Möl er lausung og leikmaður má fjarlægja lausung samkvæmt reglu 15.1a. Þessi réttur leikmannsins er óbreyttur þótt vegur verði manngerður þegar hann er þakinn möl og þar með óhreyfanleg hindrun. Sama gildir um vegi og stíga sem þaktir eru steinum, muldum skeljum, trjáflísum eða öðru slíku.
Í þessum tilvikum má leikmaðurinn:
Leikmaðurinn má einnig fjarlægja sumt af mölinni af veginum til að skoða þann kost að leika boltanum þar sem hann liggur, áður en leikmaðurinn ákveður hvort hann vilji taka vítalausa lausn.
Túlkun Lausung/5 – Lifandi skordýr loða aldrei við boltann
Þótt líta megi svo á að dauð skordýr loði við bolta er aldrei litið svo á að lifandi skordýr loði við bolta, hvort sem þau eru kyrr eða á hreyfingu. Því eru lifandi skordýr á bolta lausung.
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Allir lausir náttúrulegir hlutir, svo sem:
Slíkir náttúrulegir hlutir teljast ekki lausir ef þeir:
Sértilvik:
Túlkun Lausung/1 – Staða ávaxtar
Ávöxtur sem er ekki lengur áfastur trénu eða runnanum er lausung, jafnvel þótt ávöxturinn komi af tré eða runna sem ekki finnst á vellinum.
Til dæmis er hálfétinn ávöxtur eða niðurskorinn ávöxtur og hýði sem hefur verið fjarlægt af ávexti lausung. Þegar slíkt er borið af leikmanninum er það þó útbúnaður leikmannsins.
Túlkun Lausung/2 – Þegar lausung verður að hindrun
Hægt er að umbreyta lausung í hindrun með smíði eða framleiðslu.
Til dæmis er trjábolur (lausung), fyrir tilstilli framleiðslu, orðinn að bekk (hindrun) þegar hann hefur verið klofinn og fætur festir við hann, í framleiðslu.
Túlkun Lausung/3 - Staða munnvatns
Leikmaðurinn hefur val um hvort hann lítur á munnvatn sem tímabundið vatn eða lausung.
Túlkun Lausung/4 – Lausung notuð í yfirborð vegar
Möl er lausung og leikmaður má fjarlægja lausung samkvæmt reglu 15.1a. Þessi réttur leikmannsins er óbreyttur þótt vegur verði manngerður þegar hann er þakinn möl og þar með óhreyfanleg hindrun. Sama gildir um vegi og stíga sem þaktir eru steinum, muldum skeljum, trjáflísum eða öðru slíku.
Í þessum tilvikum má leikmaðurinn:
Leikmaðurinn má einnig fjarlægja sumt af mölinni af veginum til að skoða þann kost að leika boltanum þar sem hann liggur, áður en leikmaðurinn ákveður hvort hann vilji taka vítalausa lausn.
Túlkun Lausung/5 – Lifandi skordýr loða aldrei við boltann
Þótt líta megi svo á að dauð skordýr loði við bolta er aldrei litið svo á að lifandi skordýr loði við bolta, hvort sem þau eru kyrr eða á hreyfingu. Því eru lifandi skordýr á bolta lausung.
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Svæði á holunni sem leikmaður er að leika, sem:
Holan sem leikmaðurinn reynir að leika boltanum í er á flötinni. Flötin er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins. Flatir annarra hola (sem leikmaðurinn er ekki að leika á sama tíma) eru rangar flatir og hluti almenna svæðisins.
Jaðar flatar ákvarðast af því hvar hægt er að sjá að svæðið sem er sérstaklega útbúið fyrir pútt hefst (svo sem þar sem gras hefur greinilega verið slegið til að sýna mörkin), nema nefndin skilgreini jaðarinn á annan hátt (svo sem með línum eða punktum).
Ef tvöföld flöt er notuð fyrir tvær ólíkar holur:
Þó getur nefndin skilgreint mörk sem skipta tvöföldu flötinni í tvær aðskildar flatir, þannig að þegar leikmaður leikur aðra holuna er sá hluti tvöföldu flatarinnar sem tilheyrir hinni holunni röng flöt.
Svæði á holunni sem leikmaður er að leika, sem:
Holan sem leikmaðurinn reynir að leika boltanum í er á flötinni. Flötin er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins. Flatir annarra hola (sem leikmaðurinn er ekki að leika á sama tíma) eru rangar flatir og hluti almenna svæðisins.
Jaðar flatar ákvarðast af því hvar hægt er að sjá að svæðið sem er sérstaklega útbúið fyrir pútt hefst (svo sem þar sem gras hefur greinilega verið slegið til að sýna mörkin), nema nefndin skilgreini jaðarinn á annan hátt (svo sem með línum eða punktum).
Ef tvöföld flöt er notuð fyrir tvær ólíkar holur:
Þó getur nefndin skilgreint mörk sem skipta tvöföldu flötinni í tvær aðskildar flatir, þannig að þegar leikmaður leikur aðra holuna er sá hluti tvöföldu flatarinnar sem tilheyrir hinni holunni röng flöt.
Línan sem leikmaðurinn ætlar bolta sínum að fara eftir högg, þar á meðal svæðið við þá línu sem afmarkast af eðlilegri fjarlægð frá jörðu og beggja megin viðlínuna.
Leiklínan er ekki endilega bein lína á milli tveggja staða (til dæmis getur línan verið sveigð, í samræmi við hvernig leikmaðurinn ætlar bolta sínum að fara).
Að breyta einhverjum aðstæðna sem hafa áhrif á höggið eða öðrum áþreifanlegum aðstæðum sem hafa áhrif á leik, þannig að leikmaður öðlast hugsanlegan ávinning fyrir högg.
Línan sem leikmaðurinn ætlar bolta sínum að fara eftir högg, þar á meðal svæðið við þá línu sem afmarkast af eðlilegri fjarlægð frá jörðu og beggja megin viðlínuna.
Leiklínan er ekki endilega bein lína á milli tveggja staða (til dæmis getur línan verið sveigð, í samræmi við hvernig leikmaðurinn ætlar bolta sínum að fara).
Lega kyrrstæðs bolta leikmannsins, svæði fyrirhugaðrar stöðu, svæði fyrirhugaðs sveiflusviðs, leiklínan og lausnarsvæðið þar sem leikmaðurinn mun láta bolta falla eða mun leggja bolta.
Sérhver lifandi meðlimur dýraríkisins (annar en fólk), þar á meðal spendýr, fuglar, skriðdýr, froskdýr og hryggleysingjar (svo sem ormar, skordýr, köngulær og krabbadýr).
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Svæði á holunni sem leikmaður er að leika, sem:
Holan sem leikmaðurinn reynir að leika boltanum í er á flötinni. Flötin er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins. Flatir annarra hola (sem leikmaðurinn er ekki að leika á sama tíma) eru rangar flatir og hluti almenna svæðisins.
Jaðar flatar ákvarðast af því hvar hægt er að sjá að svæðið sem er sérstaklega útbúið fyrir pútt hefst (svo sem þar sem gras hefur greinilega verið slegið til að sýna mörkin), nema nefndin skilgreini jaðarinn á annan hátt (svo sem með línum eða punktum).
Ef tvöföld flöt er notuð fyrir tvær ólíkar holur:
Þó getur nefndin skilgreint mörk sem skipta tvöföldu flötinni í tvær aðskildar flatir, þannig að þegar leikmaður leikur aðra holuna er sá hluti tvöföldu flatarinnar sem tilheyrir hinni holunni röng flöt.
Allir lausir náttúrulegir hlutir, svo sem:
Slíkir náttúrulegir hlutir teljast ekki lausir ef þeir:
Sértilvik:
Túlkun Lausung/1 – Staða ávaxtar
Ávöxtur sem er ekki lengur áfastur trénu eða runnanum er lausung, jafnvel þótt ávöxturinn komi af tré eða runna sem ekki finnst á vellinum.
Til dæmis er hálfétinn ávöxtur eða niðurskorinn ávöxtur og hýði sem hefur verið fjarlægt af ávexti lausung. Þegar slíkt er borið af leikmanninum er það þó útbúnaður leikmannsins.
Túlkun Lausung/2 – Þegar lausung verður að hindrun
Hægt er að umbreyta lausung í hindrun með smíði eða framleiðslu.
Til dæmis er trjábolur (lausung), fyrir tilstilli framleiðslu, orðinn að bekk (hindrun) þegar hann hefur verið klofinn og fætur festir við hann, í framleiðslu.
Túlkun Lausung/3 - Staða munnvatns
Leikmaðurinn hefur val um hvort hann lítur á munnvatn sem tímabundið vatn eða lausung.
Túlkun Lausung/4 – Lausung notuð í yfirborð vegar
Möl er lausung og leikmaður má fjarlægja lausung samkvæmt reglu 15.1a. Þessi réttur leikmannsins er óbreyttur þótt vegur verði manngerður þegar hann er þakinn möl og þar með óhreyfanleg hindrun. Sama gildir um vegi og stíga sem þaktir eru steinum, muldum skeljum, trjáflísum eða öðru slíku.
Í þessum tilvikum má leikmaðurinn:
Leikmaðurinn má einnig fjarlægja sumt af mölinni af veginum til að skoða þann kost að leika boltanum þar sem hann liggur, áður en leikmaðurinn ákveður hvort hann vilji taka vítalausa lausn.
Túlkun Lausung/5 – Lifandi skordýr loða aldrei við boltann
Þótt líta megi svo á að dauð skordýr loði við bolta er aldrei litið svo á að lifandi skordýr loði við bolta, hvort sem þau eru kyrr eða á hreyfingu. Því eru lifandi skordýr á bolta lausung.
Svæði vallarins sem nær yfir allan völlinn nema hin fjögur önnur skilgreindu svæði hans: (1) Teiginn þaðan sem leikmaðurinn verður að leika til að hefja leik á holunni sem hann er að leika. (2) Öll vítasvæði. (3) Allar glompur. (4) Flöt holunnar sem verið er að leika.
Á almenna svæðinu eru m.a.:
Sérgert svæði úr sandi, sem oft er lægð þaðan sem torf eða jarðvegur hefur verið fjarlægður.
Eftirfarandi er ekki hluti glompu:
Glompur eru eitt fimm skilgreindra svæða vallarins.
Nefndin getur skilgreint tilbúið sandsvæði hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa ) eða getur skilgreint óhreyft svæði sem glompu.
Þegar unnið er við lagfæringu á glompu og nefndin skilgreinir alla glompuna sem grund í aðgerð er litið á glompuna sem hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa).
Orðið „sandur“ eins og það er notað í þessari skilgreiningu og í reglu 12 á við um allt efni sem líkist sandi og er notað sem glompuefni (svo sem malaðar skeljar), ásamt öllum jarðvegi sem er blandaður sandinum.
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Svæði á holunni sem leikmaður er að leika, sem:
Holan sem leikmaðurinn reynir að leika boltanum í er á flötinni. Flötin er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins. Flatir annarra hola (sem leikmaðurinn er ekki að leika á sama tíma) eru rangar flatir og hluti almenna svæðisins.
Jaðar flatar ákvarðast af því hvar hægt er að sjá að svæðið sem er sérstaklega útbúið fyrir pútt hefst (svo sem þar sem gras hefur greinilega verið slegið til að sýna mörkin), nema nefndin skilgreini jaðarinn á annan hátt (svo sem með línum eða punktum).
Ef tvöföld flöt er notuð fyrir tvær ólíkar holur:
Þó getur nefndin skilgreint mörk sem skipta tvöföldu flötinni í tvær aðskildar flatir, þannig að þegar leikmaður leikur aðra holuna er sá hluti tvöföldu flatarinnar sem tilheyrir hinni holunni röng flöt.
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Sérgert svæði úr sandi, sem oft er lægð þaðan sem torf eða jarðvegur hefur verið fjarlægður.
Eftirfarandi er ekki hluti glompu:
Glompur eru eitt fimm skilgreindra svæða vallarins.
Nefndin getur skilgreint tilbúið sandsvæði hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa ) eða getur skilgreint óhreyft svæði sem glompu.
Þegar unnið er við lagfæringu á glompu og nefndin skilgreinir alla glompuna sem grund í aðgerð er litið á glompuna sem hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa).
Orðið „sandur“ eins og það er notað í þessari skilgreiningu og í reglu 12 á við um allt efni sem líkist sandi og er notað sem glompuefni (svo sem malaðar skeljar), ásamt öllum jarðvegi sem er blandaður sandinum.
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Svæði vallarins sem nær yfir allan völlinn nema hin fjögur önnur skilgreindu svæði hans: (1) Teiginn þaðan sem leikmaðurinn verður að leika til að hefja leik á holunni sem hann er að leika. (2) Öll vítasvæði. (3) Allar glompur. (4) Flöt holunnar sem verið er að leika.
Á almenna svæðinu eru m.a.:
Sérgert svæði úr sandi, sem oft er lægð þaðan sem torf eða jarðvegur hefur verið fjarlægður.
Eftirfarandi er ekki hluti glompu:
Glompur eru eitt fimm skilgreindra svæða vallarins.
Nefndin getur skilgreint tilbúið sandsvæði hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa ) eða getur skilgreint óhreyft svæði sem glompu.
Þegar unnið er við lagfæringu á glompu og nefndin skilgreinir alla glompuna sem grund í aðgerð er litið á glompuna sem hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa).
Orðið „sandur“ eins og það er notað í þessari skilgreiningu og í reglu 12 á við um allt efni sem líkist sandi og er notað sem glompuefni (svo sem malaðar skeljar), ásamt öllum jarðvegi sem er blandaður sandinum.
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Sérgert svæði úr sandi, sem oft er lægð þaðan sem torf eða jarðvegur hefur verið fjarlægður.
Eftirfarandi er ekki hluti glompu:
Glompur eru eitt fimm skilgreindra svæða vallarins.
Nefndin getur skilgreint tilbúið sandsvæði hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa ) eða getur skilgreint óhreyft svæði sem glompu.
Þegar unnið er við lagfæringu á glompu og nefndin skilgreinir alla glompuna sem grund í aðgerð er litið á glompuna sem hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa).
Orðið „sandur“ eins og það er notað í þessari skilgreiningu og í reglu 12 á við um allt efni sem líkist sandi og er notað sem glompuefni (svo sem malaðar skeljar), ásamt öllum jarðvegi sem er blandaður sandinum.
Allt leiksvæðið innan marka sem sett eru af nefndinni:
Völlurinn samanstendur af fimm skilgreindum svæðum vallarins.
Öll tímabundin uppsöfnun vatns á yfirborði jarðar (svo sem pollar eftir rigningu eða vökvun, eða yfirfall frá vatnasvæði) sem:
Ekki nægir að jörðin sé einungis vot, drullug eða mjúk eða að vatnið sé sýnilegt rétt á meðan leikmaðurinn stígur á jörðina. Uppsöfnun vatns verður að sjást annaðhvort áður en eða eftir að staða er tekin.
Sértilvik:
Sérgert svæði úr sandi, sem oft er lægð þaðan sem torf eða jarðvegur hefur verið fjarlægður.
Eftirfarandi er ekki hluti glompu:
Glompur eru eitt fimm skilgreindra svæða vallarins.
Nefndin getur skilgreint tilbúið sandsvæði hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa ) eða getur skilgreint óhreyft svæði sem glompu.
Þegar unnið er við lagfæringu á glompu og nefndin skilgreinir alla glompuna sem grund í aðgerð er litið á glompuna sem hluta almenna svæðisins (sem merkir að svæðið er ekki glompa).
Orðið „sandur“ eins og það er notað í þessari skilgreiningu og í reglu 12 á við um allt efni sem líkist sandi og er notað sem glompuefni (svo sem malaðar skeljar), ásamt öllum jarðvegi sem er blandaður sandinum.
Allt leiksvæðið innan marka sem sett eru af nefndinni:
Völlurinn samanstendur af fimm skilgreindum svæðum vallarins.
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Hindrun sem hægt er að færa með hóflegri fyrirhöfn og án þess að skemma hindrunina eða völlinn.
Ef hluti óhreyfanlegrar hindrunar eða hluta vallar (svo sem hlið, hurð eða hluti af föstum kapli) uppfyllir þessi tvö viðmið, er litið á þann hluta sem hreyfanlega hindrun.
Þó á þetta ekki við ef hreyfanlegum hluta óhreyfanlegrar hindrunar eða hluta vallar er ekki ætlað að hreyfast (svo sem laus steinn í grjótgarði).
Jafnvel þótt hindrun sé hreyfanleg má nefndin skilgreina hana sem óhreyfanlega hindrun.
Túlkun Hreyfanleg hindrun/1 - Flækingsbolti er hreyfanleg hindrun
Flækingsbolti er hreyfanleg hindrun.
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Allt leiksvæðið innan marka sem sett eru af nefndinni:
Völlurinn samanstendur af fimm skilgreindum svæðum vallarins.
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Svæði á holunni sem leikmaður er að leika, sem:
Holan sem leikmaðurinn reynir að leika boltanum í er á flötinni. Flötin er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins. Flatir annarra hola (sem leikmaðurinn er ekki að leika á sama tíma) eru rangar flatir og hluti almenna svæðisins.
Jaðar flatar ákvarðast af því hvar hægt er að sjá að svæðið sem er sérstaklega útbúið fyrir pútt hefst (svo sem þar sem gras hefur greinilega verið slegið til að sýna mörkin), nema nefndin skilgreini jaðarinn á annan hátt (svo sem með línum eða punktum).
Ef tvöföld flöt er notuð fyrir tvær ólíkar holur:
Þó getur nefndin skilgreint mörk sem skipta tvöföldu flötinni í tvær aðskildar flatir, þannig að þegar leikmaður leikur aðra holuna er sá hluti tvöföldu flatarinnar sem tilheyrir hinni holunni röng flöt.
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Svæði vallarins sem nær yfir allan völlinn nema hin fjögur önnur skilgreindu svæði hans: (1) Teiginn þaðan sem leikmaðurinn verður að leika til að hefja leik á holunni sem hann er að leika. (2) Öll vítasvæði. (3) Allar glompur. (4) Flöt holunnar sem verið er að leika.
Á almenna svæðinu eru m.a.:
Svæði á holunni sem leikmaður er að leika, sem:
Holan sem leikmaðurinn reynir að leika boltanum í er á flötinni. Flötin er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins. Flatir annarra hola (sem leikmaðurinn er ekki að leika á sama tíma) eru rangar flatir og hluti almenna svæðisins.
Jaðar flatar ákvarðast af því hvar hægt er að sjá að svæðið sem er sérstaklega útbúið fyrir pútt hefst (svo sem þar sem gras hefur greinilega verið slegið til að sýna mörkin), nema nefndin skilgreini jaðarinn á annan hátt (svo sem með línum eða punktum).
Ef tvöföld flöt er notuð fyrir tvær ólíkar holur:
Þó getur nefndin skilgreint mörk sem skipta tvöföldu flötinni í tvær aðskildar flatir, þannig að þegar leikmaður leikur aðra holuna er sá hluti tvöföldu flatarinnar sem tilheyrir hinni holunni röng flöt.
Svæði vallarins sem nær yfir allan völlinn nema hin fjögur önnur skilgreindu svæði hans: (1) Teiginn þaðan sem leikmaðurinn verður að leika til að hefja leik á holunni sem hann er að leika. (2) Öll vítasvæði. (3) Allar glompur. (4) Flöt holunnar sem verið er að leika.
Á almenna svæðinu eru m.a.:
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Sérhver manngerður hlutur nema hluti vallar og vallarmarkahlutir.
Dæmi um hindranir:
Hindrun er annaðhvort hreyfanleg hindrun eða óhreyfanleg hindrun. Ef hluti óhreyfanlegrar hindrunar (svo sem hlið, hurð eða hluti fasts kapals) fellur að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun er litið á þann hluta sem hreyfanlega hindrun.
Sjá Verklag nefnda, hluta 8 og fyrirmynd staðarreglu F-23 (nefndin má setja staðarreglu sem skilgreinir tilteknar hindranir sem tímabundnar óhreyfanlegar hindranir, en sérstakar lausnarreglur gilda um þær).
Túlkun Hindrun/1 – Staða málningarpunkta og -lína
Þótt manngerðir hlutir séu hindranir, svo fremi þeir séu ekki vallarmarkahlutir eða hluti vallar, eru málningarpunktar og málningarlínur ekki hindranir.
Stundum eru málningarpunktar og -línur notuð í öðrum tilgangi en að merkja völlinn (svo sem til að auðkenna fremsta og aftasta hluta flata). Slíkir punktar og línur eru ekki óeðlilegar vallaraðstæður nema nefndin skilgreini þau sem grund í aðgerð (sjá Verklag nefnda, fyrirmynd staðarreglu F-21).
Hindrun sem hægt er að færa með hóflegri fyrirhöfn og án þess að skemma hindrunina eða völlinn.
Ef hluti óhreyfanlegrar hindrunar eða hluta vallar (svo sem hlið, hurð eða hluti af föstum kapli) uppfyllir þessi tvö viðmið, er litið á þann hluta sem hreyfanlega hindrun.
Þó á þetta ekki við ef hreyfanlegum hluta óhreyfanlegrar hindrunar eða hluta vallar er ekki ætlað að hreyfast (svo sem laus steinn í grjótgarði).
Jafnvel þótt hindrun sé hreyfanleg má nefndin skilgreina hana sem óhreyfanlega hindrun.
Túlkun Hreyfanleg hindrun/1 - Flækingsbolti er hreyfanleg hindrun
Flækingsbolti er hreyfanleg hindrun.
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Svæði þar sem lausn er heimil gegn einu vítahöggi ef bolti leikmannsins hafnar þar.
Vítasvæði er:
Vítasvæði er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins.
Tegundir vítasvæða eru tvær, aðgreindar með litnum sem notaður er til að merkja þau:
Ef litur vítasvæðis hefur ekki verið merktur eða tilgreindur af nefndinni er litið á svæðið sem rautt vítasvæði.
Jaðar vítasvæðis framlengist upp frá jörðu og niður fyrir yfirborð jarðar:
Jaðar vítasvæðis ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar vítasvæðis er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar vítasvæðið er, en stikurnar hafa þá enga aðra merkingu.
Þegar jaðar vatnasvæðis er ekki skilgreindur af nefndinni afmarkast jaðar þess vítasvæðis af náttúrulegum mörkum (þar sem jörð hallar að lægðinni sem getur innihaldið vatnið).
Ef opinn vatnsfarvegur er að jafnaði þurr (svo sem drenskurður eða affallssvæði sem er þurrt nema í miklum rigningum) getur nefndin skilgreint svæðið sem hluta almenna svæðisins (sem merkir að það er ekki vítasvæði).
Að halda á bolta og sleppa honum þannig að hann falli í loftinu, í þeim tilgangi að boltinn verði í leik.
Sleppi leikmaðurinn bolta án þess að ætla að setja hann í leik hefur boltinn ekki verið látinn falla og er ekki í leik (sjá reglu 14.4).
Í sérhverri lausnarreglu er vísað til ákveðins lausnarsvæðis þar sem láta verður boltann falla og þar sem hann verður að stöðvast.
Við að taka lausn verður leikmaðurinn að sleppa boltanum úr hnéhæð þannig að boltinn:
Svæðið þar sem leikmaður verður að láta bolta falla þegar hann tekur lausn samkvæmt reglu. Í hverri lausnarreglu er ætlast til að leikmaðurinn noti tiltekið lausnarsvæði, en stærð þess og staðsetning ræðst af þrennu:
Við að nota kylfulengdir til að ákvarða stærð lausnarsvæðis má leikmaðurinn mæla beint yfir skurð, holu eða sambærilega hluti og beint yfir eða í gegnum hluti (svo sem tré, girðingar, veggi, göng, niðurföll eða vökvunarstúta), en má ekki mæla beint í gegnum hallandi jörðu.
Sjá Verklag nefnda, hluta 2I (nefndin má leyfa eða krefjast þess að leikmaður noti fallreit sem lausnarsvæði þegar tiltekin lausn er tekin).
Skýring - Að ákvarða hvort bolti er innan lausnarsvæðis
Þegar ákvarðað er hvort bolti hafi stöðvast innan lausnarsvæðis (þ.e. innan einnar eða tveggja kylfulengda frá viðmiðunarstað, eftir því hvaða reglu er verið að beita) er boltinn innan lausnarsvæðisins ef einhver hluti boltans er innan einnar eða tveggja kylfulengda frá viðmiðunarstaðnum. Hins vegar er bolti ekki innan lausnarsvæðis ef einhver hluti boltans er nær holunni en viðmiðunarstaðurinn eða ef einhver hluti boltans hefur truflun frá aðstæðunum sem verið er að taka vítalausa lausn frá.(Skýringu bætt við 12/2018)
Viðmiðunarstaðurinn til að taka vítalausa lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum (regla 16.1), hættulegum dýraaðstæðum (regla 16.2), rangri flöt (regla 13.1f) eða bannreit (reglur 16.1f og 17.1e) eða við að taka lausn samkvæmt tilteknum staðarreglum.
Þetta er áætlaði staðurinn þar sem boltinn lægi og:
Til að meta þennan viðmiðunarstað þarf leikmaðurinn að átta sig á hvaða kylfu, stöðu, sveiflu og leiklínu hann hefði notað fyrir það högg.
Leikmaðurinn þarf ekki að herma eftir því höggi með því að taka sér raunverulega stöðu og sveifla kylfunni (þó er mælt með því að leikmaðurinn geri það að jafnaði til að auðvelda sér að áætla staðinn af nákvæmni).
Nálægasti staðurinn fyrir fulla lausn tengist eingöngu þeim sérstöku aðstæðum þaðan sem verið er að taka lausn og getur verið á stað þar sem truflun er fyrir hendi vegna einhvers annars:
Túlkun Nálægasti staður fyrir fulla lausn/1 - Teikningar sem sýna nálægasta stað fyrir fulla lausn
Á myndinni er hugtakið „nálægasti staður fyrir fulla lausn“ í reglu 16.1 (óeðlilegar vallaraðstæður) sýnt í tengslum við lausn frá truflun vegna grundar í aðgerð, bæði vegna rétthents og örvhents kylfings.
„Nálægasta staðurinn fyrir fulla lausn“ verður að túlka nákvæmlega. Leikmaðurinn má ekki velja hvoru megin við grund í aðgerð boltinn verður látinn falla, nema um sé að ræða tvo nálægasta staði fyrir fulla lausn. Jafnvel þótt braut sé öðru megin við grund í aðgerð og runnar hinum megin, ef nálægasti staðurinn fyrir fulla lausn er í runnunum er það nálægasti staður fyrir fulla lausn leikmannsins.
Túlkun Nálægasti staður fyrir fulla lausn/2 - Leikmaður fylgir ekki leiðbeiningum um að ákvarða nálægasta stað fyrir fulla lausn
Þótt mælt sé með ákveðnu ferli við að ákvarða nálægasta staðinn fyrir fulla lausn krefjast reglurnar þess ekki að leikmaðurinn ákvarði þennan stað þegar hann tekur lausn samkvæmt viðeigandi reglu (svo sem þegar hann tekur lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum samkvæmt reglu 16.1b (Lausn vegna bolta á almenna svæðinu)). Ef leikmaðurinn ákvarðar ekki nálægasta stað fyrir fulla lausn nákvæmlega eða ákvarðar rangan nálægasta stað fyrir fulla lausn fær leikmaðurinn því aðeins víti að þetta leiði til þess að hann láti bolta falla innan lausnarsvæðis sem uppfyllir ekki kröfur reglunnar og boltanum er síðan leikið.
Túlkun Nálægasti staður fyrir fulla lausn/3 - Hvort leikmaður hafi tekið ranga lausn ef aðstæður trufla enn högg með kylfu sem ekki var notuð til að ákvarða nálægasta stað fyrir fulla lausn
Þegar leikmaður tekur lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum er hann einungis að taka lausn frá truflun sem hann hefur vegna kylfu, stöðu, sveiflu og leiklínu sem hefðu verið notuð við leik bolta frá þeim stað. Þegar leikmaðurinn hefur tekið lausn og ekki er lengur truflun vegna höggsins sem leikmaðurinn hefði slegið, eru allar frekari truflanir nýtt ástand.
Til dæmis liggur bolti leikmanns í háum karga á almenna svæðinu, u.þ.b. 210 metra frá flötinni. Leikmaðurinn velur fleygjárn fyrir næsta högg og þá snertir staða hans línu sem skilgreinir grund í aðgerð. Leikmaðurinn ákvarðar nálægasta stað fyrir fulla lausn og lætur bolta falla innan viðeigandi lausnarsvæðis samkvæmt reglu 14.3b (Láta verður bolta falla innan lausnarsvæðis) og reglu 16.1 (Lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum).
Boltinn rúllar í góða legu innan lausnarsvæðisins. Þar sýnist leikmanninum að hægt sé að leika næsta högg með 3 tré. Ef leikmaðurinn hefði notað fleygjárn í næsta höggi væri engin truflun frá grundinni. Hins vegar snertir fótur leikmannsins aftur línuna sem skilgreinir grund í aðgerð þegar hann notar 3 tré. Þetta eru nýjar aðstæður og leikmaðurinn má leika boltanum þar sem hann liggur eða taka lausn frá nýju aðstæðunum.
Túlkun Nálægasti staður fyrir fulla lausn/4 - Leikmaður ákvarðar nálægasta stað fyrir fulla lausn en er ókleift að slá fyrirhugað högg
Tilgangurinn með að ákvarða nálægasta stað fyrir fulla lausn er að finna viðmiðunarstað sem er eins nærri og mögulegt er núverandi staðsetningu boltans, en þar sem aðstæðurnar trufla þó ekki. Við að ákvarða nálægasta staðinn fyrir fulla lausn er leikmanninum ekki tryggð góð eða sláanleg lega.
Til dæmis, ef leikmaður er ófær um að slá högg frá, að því er virðist, rétt lausnarsvæði sem mælt er frá nálægasta staðnum fyrir fulla lausn, annaðhvort vegna þess að leiklínan er hindruð af tré eða leikmaðurinn getur ekki tekið aftursveiflu fyrir fyrirhugað högg vegna runna, breytir þetta ekki þeirri staðreynd að staðurinn er nálægasti staðurinn fyrir fulla lausn.
Þegar bolti er kominn í leik verður leikmaðurinn að ákveða hvers konar högg hann ætlar að slá. Þetta högg, þar á meðal val á kylfu, getur verið ólíkt því sem hann hefði slegið frá upphaflega staðnum, ef aðstæðurnar væru ekki fyrir hendi.
Ef útilokað er að láta boltann falla alls staðar á tilgreindu lausnarsvæði á leikmaðurinn ekki rétt á lausn frá aðstæðunum.
Túlkun Nálægasti staður fyrir fulla lausn/5 - Leikmanni ómögulegt að ákvarða nálægasta stað fyrir fulla lausn
Ef aðstæður koma í veg fyrir að leikmaður geti ákvarðað nálægasta stað fyrir fulla lausn verður að áætla staðinn og lausnarsvæðið er síðan ákvarðað út frá þeim áætlaða stað.
Til dæmis, við að taka lausn samkvæmt reglu 16.1 kemst leikmaður ekki að til að ákvarða nálægasta stað fyrir fulla lausn vegna þess að sá staður er inni í trjábol eða að vallarmarkagirðing hindrar leikmanninn í að meta rétta stöðu.
Leikmaðurinn verður að áætla nálægasta staðinn fyrir fulla lausn og láta bolta falla á lausnarsvæði út frá þeim stað.
Ef ekki er hægt að láta bolta falla á viðeigandi lausnarsvæði á leikmaðurinn ekki rétt á lausn samkvæmt reglu 16.1.
Svæði þar sem lausn er heimil gegn einu vítahöggi ef bolti leikmannsins hafnar þar.
Vítasvæði er:
Vítasvæði er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins.
Tegundir vítasvæða eru tvær, aðgreindar með litnum sem notaður er til að merkja þau:
Ef litur vítasvæðis hefur ekki verið merktur eða tilgreindur af nefndinni er litið á svæðið sem rautt vítasvæði.
Jaðar vítasvæðis framlengist upp frá jörðu og niður fyrir yfirborð jarðar:
Jaðar vítasvæðis ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar vítasvæðis er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar vítasvæðið er, en stikurnar hafa þá enga aðra merkingu.
Þegar jaðar vatnasvæðis er ekki skilgreindur af nefndinni afmarkast jaðar þess vítasvæðis af náttúrulegum mörkum (þar sem jörð hallar að lægðinni sem getur innihaldið vatnið).
Ef opinn vatnsfarvegur er að jafnaði þurr (svo sem drenskurður eða affallssvæði sem er þurrt nema í miklum rigningum) getur nefndin skilgreint svæðið sem hluta almenna svæðisins (sem merkir að það er ekki vítasvæði).
Lengd lengstu kylfunnar af þeim 14 (eða færri) sem leikmaðurinn hefur í fórum sínum á meðan umferðin er leikin (eins og leyft er í reglu 4.1b(1)), annarrar en pútters.
Til dæmis, ef lengsta kylfan (önnur en pútter) sem leikmaður hefur á meðan hann leikur umferð er 43 tommu (109,22 cm) langt teigtré er kylfulengdin 43 tommur fyrir þann leikmann í þeirri umferð.
Kylfulengdir eru notaðar til að skilgreina teig leikmannsins á hverri holu og til að ákvarða stærð lausnarsvæðis leikmannsins þegar hann tekur lausn samkvæmt reglunum.
Túlkun Kylfulengd/1 – Merking „kylfulengdar“ við mælingu
Þegar mælt er til að ákvarða lausnarsvæði er heildarlengd kylfunnar notuð, frá tá hennar að enda gripsins. Hins vegar, ef hlíf er yfir kylfuhausnum eða einhver hlutur er áfastur gripinu eru þeir ekki innifaldir þegar kylfan er notuð við mælingar.
Túlkun Kylfulengd/2 – Hvernig á að mæla þegar lengsta kylfan brotnar
Ef lengsta kylfan sem leikmaðurinn hefur í umferðinni brotnar er brotna kylfan samt sem áður notuð áfram til að ákvarða stærð lausnarsvæða leikmannsins. Hins vegar, ef lengsta kylfan brotnar og leikmanninum er heimilt að skipta henni út fyrir nýja kylfu (undantekning við reglu 4.1b(3)) og hann gerir það er ekki lengur litið á brotnu kylfuna sem lengstu kylfu leikmannsins.
Ef leikmaðurinn hefur umferð með færri en 14 kylfum og ákveður svo að bæta við kylfu sem er lengri en kylfurnar sem hann hóf leik með er nýja kylfan notuð við mælingar, svo fremi að hún sé ekki pútter.
Skýring - Merking hugtaksins „kylfulengd“ í leik samherja
Í leikformum þar sem samherjar koma við sögu má nota lengstu kylfu annars hvors samherjans, aðra en pútter, til að skilgreina stærð teigsins eða ákvarða stærð lausnarsvæðis.
(Skýringu bætt við 12/2018)
Svæði þar sem lausn er heimil gegn einu vítahöggi ef bolti leikmannsins hafnar þar.
Vítasvæði er:
Vítasvæði er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins.
Tegundir vítasvæða eru tvær, aðgreindar með litnum sem notaður er til að merkja þau:
Ef litur vítasvæðis hefur ekki verið merktur eða tilgreindur af nefndinni er litið á svæðið sem rautt vítasvæði.
Jaðar vítasvæðis framlengist upp frá jörðu og niður fyrir yfirborð jarðar:
Jaðar vítasvæðis ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar vítasvæðis er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar vítasvæðið er, en stikurnar hafa þá enga aðra merkingu.
Þegar jaðar vatnasvæðis er ekki skilgreindur af nefndinni afmarkast jaðar þess vítasvæðis af náttúrulegum mörkum (þar sem jörð hallar að lægðinni sem getur innihaldið vatnið).
Ef opinn vatnsfarvegur er að jafnaði þurr (svo sem drenskurður eða affallssvæði sem er þurrt nema í miklum rigningum) getur nefndin skilgreint svæðið sem hluta almenna svæðisins (sem merkir að það er ekki vítasvæði).
Lokastaðurinn á flötinni fyrir holuna sem verið er að leika:
Orðið „hola“ (þegar það er ekki notað sem skáletruð skilgreining) er notað víðsvegar í reglunum til að merkja þann hluta vallarins sem tengist tilteknum teig, flöt og holu. Leikur á holu hefst á teignum og lýkur þegar boltinn er í holu á flötinni (eða þegar reglurnar ákvarða að holunni sé lokið á annan hátt).
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Hreyfing kylfunnar fram á við til þess að hitta boltann.
Þó hefur högg ekki verið slegið ef leikmaðurinn:
Hugtakið „að leika boltanum“ í reglunum hefur sömu merkingu og að slá högg.
Skori leikmannsins á holu eða í umferð er lýst sem fjölda „högga“ eða „leikin högg“, sem merkir bæði högg sem leikmaðurinn slær og öll vítahögg sem hann kann að hafa fengið (sjá reglu 3.1c).
Túlkun Högg/1 - Að ákvarða hvort högg var slegið
Ef leikmaður byrjar framsveifluna með kylfu í þeim tilgangi að hitta boltann telst það högg, jafnvel þegar:
Athafnir leikmannsins teljast ekki högg í eftirfarandi tilvikum:
Hreyfing kylfunnar fram á við til þess að hitta boltann.
Þó hefur högg ekki verið slegið ef leikmaðurinn:
Hugtakið „að leika boltanum“ í reglunum hefur sömu merkingu og að slá högg.
Skori leikmannsins á holu eða í umferð er lýst sem fjölda „högga“ eða „leikin högg“, sem merkir bæði högg sem leikmaðurinn slær og öll vítahögg sem hann kann að hafa fengið (sjá reglu 3.1c).
Túlkun Högg/1 - Að ákvarða hvort högg var slegið
Ef leikmaður byrjar framsveifluna með kylfu í þeim tilgangi að hitta boltann telst það högg, jafnvel þegar:
Athafnir leikmannsins teljast ekki högg í eftirfarandi tilvikum:
Svæði vallarins sem nær yfir allan völlinn nema hin fjögur önnur skilgreindu svæði hans: (1) Teiginn þaðan sem leikmaðurinn verður að leika til að hefja leik á holunni sem hann er að leika. (2) Öll vítasvæði. (3) Allar glompur. (4) Flöt holunnar sem verið er að leika.
Á almenna svæðinu eru m.a.:
Allir hlutar vallarins sem nefndin skilgreinir að sé grund í aðgerð (hvort sem er með því að merkja þá eða á annan hátt). Öll skilgreind grund í aðgerð inniheldur bæði:
Grund í aðgerð nær einnig yfir eftirfarandi hluti, jafnvel þótt nefndin skilgreini þá ekki sem slíka:
Jaðar grundar í aðgerð ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar grundar í aðgerð er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar grund í aðgerð er, án þess að þær hafi neina aðra merkingu.
Túlkun Grund í aðgerð/1 - Skemmdir af völdum nefndarinnar eða vallarstarfsmanna ekki alltaf grund í aðgerð
Hola eftir vallarstarfsmann er grund í aðgerð jafnvel þótt hún sé ekki merkt sem slík. Hins vegar eru skemmdir eftir vallarstarfsmenn ekki sjálfkrafa alltaf grund í aðgerð.
Eftirfarandi eru dæmi um skemmdir sem eru ekki sjálfkrafa grund í aðgerð:
Túlkun Grund í aðgerð/2 – Bolti í tré innan grundar í aðgerð er innan grundar í aðgerð
Ef tré er rótfast innan grundar í aðgerð og bolti leikmanns liggur á grein trésins er boltinn í grund í aðgerð jafnvel þótt greinin slúti út fyrir skilgreind mörk grundarinnar.
Ef leikmaðurinn ákveður að taka vítalausa lausn samkvæmt reglu 16.1 og staðurinn á jörðinni beint undir staðnum þar sem boltinn liggur í trénu er utan grundarinnar er viðmiðunarstaðurinn til að ákvarða lausnarsvæðið og til að taka lausn sá staður á jörðinni.
Túlkun Grund í aðgerð/3 - Fallið tré eða trjástubbur ekki alltaf grund í aðgerð
Fallið tré eða trjárót sem nefndin ætlar að flytja, en er ekki byrjuð að flytja, er ekki sjálfkrafa grund í aðgerð. Hins vegar, ef verið er að grafa frá eða saga niður tréð eða trjárótina til að fjarlægja það síðar teljast þau vera „staflað efni sem á að fjarlægja“ og því grund í aðgerð.
Til dæmis er tré sem hefur fallið á almenna svæðinu og er enn fast við rætur sínar ekki grund í aðgerð. Hins vegar ætti leikmaður að óska eftir lausn frá nefndinni og eðlilegt væri að nefndin skilgreindi svæðið sem tréð þekur grund í aðgerð.
Hreyfing kylfunnar fram á við til þess að hitta boltann.
Þó hefur högg ekki verið slegið ef leikmaðurinn:
Hugtakið „að leika boltanum“ í reglunum hefur sömu merkingu og að slá högg.
Skori leikmannsins á holu eða í umferð er lýst sem fjölda „högga“ eða „leikin högg“, sem merkir bæði högg sem leikmaðurinn slær og öll vítahögg sem hann kann að hafa fengið (sjá reglu 3.1c).
Túlkun Högg/1 - Að ákvarða hvort högg var slegið
Ef leikmaður byrjar framsveifluna með kylfu í þeim tilgangi að hitta boltann telst það högg, jafnvel þegar:
Athafnir leikmannsins teljast ekki högg í eftirfarandi tilvikum:
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Einstaklingurinn eða hópurinn sem ber ábyrgð á keppninni eða vellinum.
Sjá Verklag nefnda, hluta 1 (þar sem hlutverk nefndarinnar er útskýrt).
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Allt leiksvæðið innan marka sem sett eru af nefndinni:
Völlurinn samanstendur af fimm skilgreindum svæðum vallarins.
Einstaklingurinn eða hópurinn sem ber ábyrgð á keppninni eða vellinum.
Sjá Verklag nefnda, hluta 1 (þar sem hlutverk nefndarinnar er útskýrt).
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Lokastaðurinn á flötinni fyrir holuna sem verið er að leika:
Orðið „hola“ (þegar það er ekki notað sem skáletruð skilgreining) er notað víðsvegar í reglunum til að merkja þann hluta vallarins sem tengist tilteknum teig, flöt og holu. Leikur á holu hefst á teignum og lýkur þegar boltinn er í holu á flötinni (eða þegar reglurnar ákvarða að holunni sé lokið á annan hátt).
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Einhverjar eftirfarandi fjögurra skilgreindra aðstæðna:
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Svæði þar sem lausn er heimil gegn einu vítahöggi ef bolti leikmannsins hafnar þar.
Vítasvæði er:
Vítasvæði er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins.
Tegundir vítasvæða eru tvær, aðgreindar með litnum sem notaður er til að merkja þau:
Ef litur vítasvæðis hefur ekki verið merktur eða tilgreindur af nefndinni er litið á svæðið sem rautt vítasvæði.
Jaðar vítasvæðis framlengist upp frá jörðu og niður fyrir yfirborð jarðar:
Jaðar vítasvæðis ætti að skilgreina með stikum, línum eða áþreifanlegum einkennum:
Þegar jaðar vítasvæðis er skilgreindur með línum eða áþreifanlegum einkennum má nota stikur til að sýna hvar vítasvæðið er, en stikurnar hafa þá enga aðra merkingu.
Þegar jaðar vatnasvæðis er ekki skilgreindur af nefndinni afmarkast jaðar þess vítasvæðis af náttúrulegum mörkum (þar sem jörð hallar að lægðinni sem getur innihaldið vatnið).
Ef opinn vatnsfarvegur er að jafnaði þurr (svo sem drenskurður eða affallssvæði sem er þurrt nema í miklum rigningum) getur nefndin skilgreint svæðið sem hluta almenna svæðisins (sem merkir að það er ekki vítasvæði).
Öll svæði utan marka vallarins eins og þau eru skilgreind af nefndinni. Öll svæði sem eru innan þeirra marka eru innan vallar.
Mörk vallarins framlengjast bæði upp frá jörðu og niður fyrir yfirborð jarðar:
Mörkin ættu að vera skilgreind með vallarmarkahlutum eða línum:
Vallarmarkastikur eða -línur ættu að vera hvítar.
Lokastaðurinn á flötinni fyrir holuna sem verið er að leika:
Orðið „hola“ (þegar það er ekki notað sem skáletruð skilgreining) er notað víðsvegar í reglunum til að merkja þann hluta vallarins sem tengist tilteknum teig, flöt og holu. Leikur á holu hefst á teignum og lýkur þegar boltinn er í holu á flötinni (eða þegar reglurnar ákvarða að holunni sé lokið á annan hátt).
Lokastaðurinn á flötinni fyrir holuna sem verið er að leika:
Orðið „hola“ (þegar það er ekki notað sem skáletruð skilgreining) er notað víðsvegar í reglunum til að merkja þann hluta vallarins sem tengist tilteknum teig, flöt og holu. Leikur á holu hefst á teignum og lýkur þegar boltinn er í holu á flötinni (eða þegar reglurnar ákvarða að holunni sé lokið á annan hátt).
Lengd lengstu kylfunnar af þeim 14 (eða færri) sem leikmaðurinn hefur í fórum sínum á meðan umferðin er leikin (eins og leyft er í reglu 4.1b(1)), annarrar en pútters.
Til dæmis, ef lengsta kylfan (önnur en pútter) sem leikmaður hefur á meðan hann leikur umferð er 43 tommu (109,22 cm) langt teigtré er kylfulengdin 43 tommur fyrir þann leikmann í þeirri umferð.
Kylfulengdir eru notaðar til að skilgreina teig leikmannsins á hverri holu og til að ákvarða stærð lausnarsvæðis leikmannsins þegar hann tekur lausn samkvæmt reglunum.
Túlkun Kylfulengd/1 – Merking „kylfulengdar“ við mælingu
Þegar mælt er til að ákvarða lausnarsvæði er heildarlengd kylfunnar notuð, frá tá hennar að enda gripsins. Hins vegar, ef hlíf er yfir kylfuhausnum eða einhver hlutur er áfastur gripinu eru þeir ekki innifaldir þegar kylfan er notuð við mælingar.
Túlkun Kylfulengd/2 – Hvernig á að mæla þegar lengsta kylfan brotnar
Ef lengsta kylfan sem leikmaðurinn hefur í umferðinni brotnar er brotna kylfan samt sem áður notuð áfram til að ákvarða stærð lausnarsvæða leikmannsins. Hins vegar, ef lengsta kylfan brotnar og leikmanninum er heimilt að skipta henni út fyrir nýja kylfu (undantekning við reglu 4.1b(3)) og hann gerir það er ekki lengur litið á brotnu kylfuna sem lengstu kylfu leikmannsins.
Ef leikmaðurinn hefur umferð með færri en 14 kylfum og ákveður svo að bæta við kylfu sem er lengri en kylfurnar sem hann hóf leik með er nýja kylfan notuð við mælingar, svo fremi að hún sé ekki pútter.
Skýring - Merking hugtaksins „kylfulengd“ í leik samherja
Í leikformum þar sem samherjar koma við sögu má nota lengstu kylfu annars hvors samherjans, aðra en pútter, til að skilgreina stærð teigsins eða ákvarða stærð lausnarsvæðis.
(Skýringu bætt við 12/2018)
Lokastaðurinn á flötinni fyrir holuna sem verið er að leika:
Orðið „hola“ (þegar það er ekki notað sem skáletruð skilgreining) er notað víðsvegar í reglunum til að merkja þann hluta vallarins sem tengist tilteknum teig, flöt og holu. Leikur á holu hefst á teignum og lýkur þegar boltinn er í holu á flötinni (eða þegar reglurnar ákvarða að holunni sé lokið á annan hátt).
Lokastaðurinn á flötinni fyrir holuna sem verið er að leika:
Orðið „hola“ (þegar það er ekki notað sem skáletruð skilgreining) er notað víðsvegar í reglunum til að merkja þann hluta vallarins sem tengist tilteknum teig, flöt og holu. Leikur á holu hefst á teignum og lýkur þegar boltinn er í holu á flötinni (eða þegar reglurnar ákvarða að holunni sé lokið á annan hátt).
Lengd lengstu kylfunnar af þeim 14 (eða færri) sem leikmaðurinn hefur í fórum sínum á meðan umferðin er leikin (eins og leyft er í reglu 4.1b(1)), annarrar en pútters.
Til dæmis, ef lengsta kylfan (önnur en pútter) sem leikmaður hefur á meðan hann leikur umferð er 43 tommu (109,22 cm) langt teigtré er kylfulengdin 43 tommur fyrir þann leikmann í þeirri umferð.
Kylfulengdir eru notaðar til að skilgreina teig leikmannsins á hverri holu og til að ákvarða stærð lausnarsvæðis leikmannsins þegar hann tekur lausn samkvæmt reglunum.
Túlkun Kylfulengd/1 – Merking „kylfulengdar“ við mælingu
Þegar mælt er til að ákvarða lausnarsvæði er heildarlengd kylfunnar notuð, frá tá hennar að enda gripsins. Hins vegar, ef hlíf er yfir kylfuhausnum eða einhver hlutur er áfastur gripinu eru þeir ekki innifaldir þegar kylfan er notuð við mælingar.
Túlkun Kylfulengd/2 – Hvernig á að mæla þegar lengsta kylfan brotnar
Ef lengsta kylfan sem leikmaðurinn hefur í umferðinni brotnar er brotna kylfan samt sem áður notuð áfram til að ákvarða stærð lausnarsvæða leikmannsins. Hins vegar, ef lengsta kylfan brotnar og leikmanninum er heimilt að skipta henni út fyrir nýja kylfu (undantekning við reglu 4.1b(3)) og hann gerir það er ekki lengur litið á brotnu kylfuna sem lengstu kylfu leikmannsins.
Ef leikmaðurinn hefur umferð með færri en 14 kylfum og ákveður svo að bæta við kylfu sem er lengri en kylfurnar sem hann hóf leik með er nýja kylfan notuð við mælingar, svo fremi að hún sé ekki pútter.
Skýring - Merking hugtaksins „kylfulengd“ í leik samherja
Í leikformum þar sem samherjar koma við sögu má nota lengstu kylfu annars hvors samherjans, aðra en pútter, til að skilgreina stærð teigsins eða ákvarða stærð lausnarsvæðis.
(Skýringu bætt við 12/2018)
Hreyfing kylfunnar fram á við til þess að hitta boltann.
Þó hefur högg ekki verið slegið ef leikmaðurinn:
Hugtakið „að leika boltanum“ í reglunum hefur sömu merkingu og að slá högg.
Skori leikmannsins á holu eða í umferð er lýst sem fjölda „högga“ eða „leikin högg“, sem merkir bæði högg sem leikmaðurinn slær og öll vítahögg sem hann kann að hafa fengið (sjá reglu 3.1c).
Túlkun Högg/1 - Að ákvarða hvort högg var slegið
Ef leikmaður byrjar framsveifluna með kylfu í þeim tilgangi að hitta boltann telst það högg, jafnvel þegar:
Athafnir leikmannsins teljast ekki högg í eftirfarandi tilvikum:
Hreyfing kylfunnar fram á við til þess að hitta boltann.
Þó hefur högg ekki verið slegið ef leikmaðurinn:
Hugtakið „að leika boltanum“ í reglunum hefur sömu merkingu og að slá högg.
Skori leikmannsins á holu eða í umferð er lýst sem fjölda „högga“ eða „leikin högg“, sem merkir bæði högg sem leikmaðurinn slær og öll vítahögg sem hann kann að hafa fengið (sjá reglu 3.1c).
Túlkun Högg/1 - Að ákvarða hvort högg var slegið
Ef leikmaður byrjar framsveifluna með kylfu í þeim tilgangi að hitta boltann telst það högg, jafnvel þegar:
Athafnir leikmannsins teljast ekki högg í eftirfarandi tilvikum:
Hreyfing kylfunnar fram á við til þess að hitta boltann.
Þó hefur högg ekki verið slegið ef leikmaðurinn:
Hugtakið „að leika boltanum“ í reglunum hefur sömu merkingu og að slá högg.
Skori leikmannsins á holu eða í umferð er lýst sem fjölda „högga“ eða „leikin högg“, sem merkir bæði högg sem leikmaðurinn slær og öll vítahögg sem hann kann að hafa fengið (sjá reglu 3.1c).
Túlkun Högg/1 - Að ákvarða hvort högg var slegið
Ef leikmaður byrjar framsveifluna með kylfu í þeim tilgangi að hitta boltann telst það högg, jafnvel þegar:
Athafnir leikmannsins teljast ekki högg í eftirfarandi tilvikum:
Lokastaðurinn á flötinni fyrir holuna sem verið er að leika:
Orðið „hola“ (þegar það er ekki notað sem skáletruð skilgreining) er notað víðsvegar í reglunum til að merkja þann hluta vallarins sem tengist tilteknum teig, flöt og holu. Leikur á holu hefst á teignum og lýkur þegar boltinn er í holu á flötinni (eða þegar reglurnar ákvarða að holunni sé lokið á annan hátt).
Svæði vallarins sem nær yfir allan völlinn nema hin fjögur önnur skilgreindu svæði hans: (1) Teiginn þaðan sem leikmaðurinn verður að leika til að hefja leik á holunni sem hann er að leika. (2) Öll vítasvæði. (3) Allar glompur. (4) Flöt holunnar sem verið er að leika.
Á almenna svæðinu eru m.a.:
Öll svæði utan marka vallarins eins og þau eru skilgreind af nefndinni. Öll svæði sem eru innan þeirra marka eru innan vallar.
Mörk vallarins framlengjast bæði upp frá jörðu og niður fyrir yfirborð jarðar:
Mörkin ættu að vera skilgreind með vallarmarkahlutum eða línum:
Vallarmarkastikur eða -línur ættu að vera hvítar.
Að halda á bolta og sleppa honum þannig að hann falli í loftinu, í þeim tilgangi að boltinn verði í leik.
Sleppi leikmaðurinn bolta án þess að ætla að setja hann í leik hefur boltinn ekki verið látinn falla og er ekki í leik (sjá reglu 14.4).
Í sérhverri lausnarreglu er vísað til ákveðins lausnarsvæðis þar sem láta verður boltann falla og þar sem hann verður að stöðvast.
Við að taka lausn verður leikmaðurinn að sleppa boltanum úr hnéhæð þannig að boltinn:
Svæðið þar sem leikmaður verður að láta bolta falla þegar hann tekur lausn samkvæmt reglu. Í hverri lausnarreglu er ætlast til að leikmaðurinn noti tiltekið lausnarsvæði, en stærð þess og staðsetning ræðst af þrennu:
Við að nota kylfulengdir til að ákvarða stærð lausnarsvæðis má leikmaðurinn mæla beint yfir skurð, holu eða sambærilega hluti og beint yfir eða í gegnum hluti (svo sem tré, girðingar, veggi, göng, niðurföll eða vökvunarstúta), en má ekki mæla beint í gegnum hallandi jörðu.
Sjá Verklag nefnda, hluta 2I (nefndin má leyfa eða krefjast þess að leikmaður noti fallreit sem lausnarsvæði þegar tiltekin lausn er tekin).
Skýring - Að ákvarða hvort bolti er innan lausnarsvæðis
Þegar ákvarðað er hvort bolti hafi stöðvast innan lausnarsvæðis (þ.e. innan einnar eða tveggja kylfulengda frá viðmiðunarstað, eftir því hvaða reglu er verið að beita) er boltinn innan lausnarsvæðisins ef einhver hluti boltans er innan einnar eða tveggja kylfulengda frá viðmiðunarstaðnum. Hins vegar er bolti ekki innan lausnarsvæðis ef einhver hluti boltans er nær holunni en viðmiðunarstaðurinn eða ef einhver hluti boltans hefur truflun frá aðstæðunum sem verið er að taka vítalausa lausn frá.(Skýringu bætt við 12/2018)
Viðmiðunarstaðurinn til að taka vítalausa lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum (regla 16.1), hættulegum dýraaðstæðum (regla 16.2), rangri flöt (regla 13.1f) eða bannreit (reglur 16.1f og 17.1e) eða við að taka lausn samkvæmt tilteknum staðarreglum.
Þetta er áætlaði staðurinn þar sem boltinn lægi og:
Til að meta þennan viðmiðunarstað þarf leikmaðurinn að átta sig á hvaða kylfu, stöðu, sveiflu og leiklínu hann hefði notað fyrir það högg.
Leikmaðurinn þarf ekki að herma eftir því höggi með því að taka sér raunverulega stöðu og sveifla kylfunni (þó er mælt með því að leikmaðurinn geri það að jafnaði til að auðvelda sér að áætla staðinn af nákvæmni).
Nálægasti staðurinn fyrir fulla lausn tengist eingöngu þeim sérstöku aðstæðum þaðan sem verið er að taka lausn og getur verið á stað þar sem truflun er fyrir hendi vegna einhvers annars:
Túlkun Nálægasti staður fyrir fulla lausn/1 - Teikningar sem sýna nálægasta stað fyrir fulla lausn
Á myndinni er hugtakið „nálægasti staður fyrir fulla lausn“ í reglu 16.1 (óeðlilegar vallaraðstæður) sýnt í tengslum við lausn frá truflun vegna grundar í aðgerð, bæði vegna rétthents og örvhents kylfings.
„Nálægasta staðurinn fyrir fulla lausn“ verður að túlka nákvæmlega. Leikmaðurinn má ekki velja hvoru megin við grund í aðgerð boltinn verður látinn falla, nema um sé að ræða tvo nálægasta staði fyrir fulla lausn. Jafnvel þótt braut sé öðru megin við grund í aðgerð og runnar hinum megin, ef nálægasti staðurinn fyrir fulla lausn er í runnunum er það nálægasti staður fyrir fulla lausn leikmannsins.
Túlkun Nálægasti staður fyrir fulla lausn/2 - Leikmaður fylgir ekki leiðbeiningum um að ákvarða nálægasta stað fyrir fulla lausn
Þótt mælt sé með ákveðnu ferli við að ákvarða nálægasta staðinn fyrir fulla lausn krefjast reglurnar þess ekki að leikmaðurinn ákvarði þennan stað þegar hann tekur lausn samkvæmt viðeigandi reglu (svo sem þegar hann tekur lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum samkvæmt reglu 16.1b (Lausn vegna bolta á almenna svæðinu)). Ef leikmaðurinn ákvarðar ekki nálægasta stað fyrir fulla lausn nákvæmlega eða ákvarðar rangan nálægasta stað fyrir fulla lausn fær leikmaðurinn því aðeins víti að þetta leiði til þess að hann láti bolta falla innan lausnarsvæðis sem uppfyllir ekki kröfur reglunnar og boltanum er síðan leikið.
Túlkun Nálægasti staður fyrir fulla lausn/3 - Hvort leikmaður hafi tekið ranga lausn ef aðstæður trufla enn högg með kylfu sem ekki var notuð til að ákvarða nálægasta stað fyrir fulla lausn
Þegar leikmaður tekur lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum er hann einungis að taka lausn frá truflun sem hann hefur vegna kylfu, stöðu, sveiflu og leiklínu sem hefðu verið notuð við leik bolta frá þeim stað. Þegar leikmaðurinn hefur tekið lausn og ekki er lengur truflun vegna höggsins sem leikmaðurinn hefði slegið, eru allar frekari truflanir nýtt ástand.
Til dæmis liggur bolti leikmanns í háum karga á almenna svæðinu, u.þ.b. 210 metra frá flötinni. Leikmaðurinn velur fleygjárn fyrir næsta högg og þá snertir staða hans línu sem skilgreinir grund í aðgerð. Leikmaðurinn ákvarðar nálægasta stað fyrir fulla lausn og lætur bolta falla innan viðeigandi lausnarsvæðis samkvæmt reglu 14.3b (Láta verður bolta falla innan lausnarsvæðis) og reglu 16.1 (Lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum).
Boltinn rúllar í góða legu innan lausnarsvæðisins. Þar sýnist leikmanninum að hægt sé að leika næsta högg með 3 tré. Ef leikmaðurinn hefði notað fleygjárn í næsta höggi væri engin truflun frá grundinni. Hins vegar snertir fótur leikmannsins aftur línuna sem skilgreinir grund í aðgerð þegar hann notar 3 tré. Þetta eru nýjar aðstæður og leikmaðurinn má leika boltanum þar sem hann liggur eða taka lausn frá nýju aðstæðunum.
Túlkun Nálægasti staður fyrir fulla lausn/4 - Leikmaður ákvarðar nálægasta stað fyrir fulla lausn en er ókleift að slá fyrirhugað högg
Tilgangurinn með að ákvarða nálægasta stað fyrir fulla lausn er að finna viðmiðunarstað sem er eins nærri og mögulegt er núverandi staðsetningu boltans, en þar sem aðstæðurnar trufla þó ekki. Við að ákvarða nálægasta staðinn fyrir fulla lausn er leikmanninum ekki tryggð góð eða sláanleg lega.
Til dæmis, ef leikmaður er ófær um að slá högg frá, að því er virðist, rétt lausnarsvæði sem mælt er frá nálægasta staðnum fyrir fulla lausn, annaðhvort vegna þess að leiklínan er hindruð af tré eða leikmaðurinn getur ekki tekið aftursveiflu fyrir fyrirhugað högg vegna runna, breytir þetta ekki þeirri staðreynd að staðurinn er nálægasti staðurinn fyrir fulla lausn.
Þegar bolti er kominn í leik verður leikmaðurinn að ákveða hvers konar högg hann ætlar að slá. Þetta högg, þar á meðal val á kylfu, getur verið ólíkt því sem hann hefði slegið frá upphaflega staðnum, ef aðstæðurnar væru ekki fyrir hendi.
Ef útilokað er að láta boltann falla alls staðar á tilgreindu lausnarsvæði á leikmaðurinn ekki rétt á lausn frá aðstæðunum.
Túlkun Nálægasti staður fyrir fulla lausn/5 - Leikmanni ómögulegt að ákvarða nálægasta stað fyrir fulla lausn
Ef aðstæður koma í veg fyrir að leikmaður geti ákvarðað nálægasta stað fyrir fulla lausn verður að áætla staðinn og lausnarsvæðið er síðan ákvarðað út frá þeim áætlaða stað.
Til dæmis, við að taka lausn samkvæmt reglu 16.1 kemst leikmaður ekki að til að ákvarða nálægasta stað fyrir fulla lausn vegna þess að sá staður er inni í trjábol eða að vallarmarkagirðing hindrar leikmanninn í að meta rétta stöðu.
Leikmaðurinn verður að áætla nálægasta staðinn fyrir fulla lausn og láta bolta falla á lausnarsvæði út frá þeim stað.
Ef ekki er hægt að láta bolta falla á viðeigandi lausnarsvæði á leikmaðurinn ekki rétt á lausn samkvæmt reglu 16.1.
Lengd lengstu kylfunnar af þeim 14 (eða færri) sem leikmaðurinn hefur í fórum sínum á meðan umferðin er leikin (eins og leyft er í reglu 4.1b(1)), annarrar en pútters.
Til dæmis, ef lengsta kylfan (önnur en pútter) sem leikmaður hefur á meðan hann leikur umferð er 43 tommu (109,22 cm) langt teigtré er kylfulengdin 43 tommur fyrir þann leikmann í þeirri umferð.
Kylfulengdir eru notaðar til að skilgreina teig leikmannsins á hverri holu og til að ákvarða stærð lausnarsvæðis leikmannsins þegar hann tekur lausn samkvæmt reglunum.
Túlkun Kylfulengd/1 – Merking „kylfulengdar“ við mælingu
Þegar mælt er til að ákvarða lausnarsvæði er heildarlengd kylfunnar notuð, frá tá hennar að enda gripsins. Hins vegar, ef hlíf er yfir kylfuhausnum eða einhver hlutur er áfastur gripinu eru þeir ekki innifaldir þegar kylfan er notuð við mælingar.
Túlkun Kylfulengd/2 – Hvernig á að mæla þegar lengsta kylfan brotnar
Ef lengsta kylfan sem leikmaðurinn hefur í umferðinni brotnar er brotna kylfan samt sem áður notuð áfram til að ákvarða stærð lausnarsvæða leikmannsins. Hins vegar, ef lengsta kylfan brotnar og leikmanninum er heimilt að skipta henni út fyrir nýja kylfu (undantekning við reglu 4.1b(3)) og hann gerir það er ekki lengur litið á brotnu kylfuna sem lengstu kylfu leikmannsins.
Ef leikmaðurinn hefur umferð með færri en 14 kylfum og ákveður svo að bæta við kylfu sem er lengri en kylfurnar sem hann hóf leik með er nýja kylfan notuð við mælingar, svo fremi að hún sé ekki pútter.
Skýring - Merking hugtaksins „kylfulengd“ í leik samherja
Í leikformum þar sem samherjar koma við sögu má nota lengstu kylfu annars hvors samherjans, aðra en pútter, til að skilgreina stærð teigsins eða ákvarða stærð lausnarsvæðis.
(Skýringu bætt við 12/2018)
Svæði vallarins sem nær yfir allan völlinn nema hin fjögur önnur skilgreindu svæði hans: (1) Teiginn þaðan sem leikmaðurinn verður að leika til að hefja leik á holunni sem hann er að leika. (2) Öll vítasvæði. (3) Allar glompur. (4) Flöt holunnar sem verið er að leika.
Á almenna svæðinu eru m.a.:
Lokastaðurinn á flötinni fyrir holuna sem verið er að leika:
Orðið „hola“ (þegar það er ekki notað sem skáletruð skilgreining) er notað víðsvegar í reglunum til að merkja þann hluta vallarins sem tengist tilteknum teig, flöt og holu. Leikur á holu hefst á teignum og lýkur þegar boltinn er í holu á flötinni (eða þegar reglurnar ákvarða að holunni sé lokið á annan hátt).
Einhverjar eftirfarandi fjögurra skilgreindra aðstæðna:
Sérhver hindrun sem:
Nefndin getur skilgreint hvaða hindrun sem er óhreyfanlega hindrun, jafnvel þótt hún falli að skilgreiningu á hreyfanlegri hindrun.
Túlkun Óhreyfanleg hindrun/1 – Torf umhverfis hindrun er ekki hluti hindrunarinnar
Allt torf sem liggur að óhreyfanlegri hindrun eða þekur óhreyfanlega hindrun er ekki hluti hindrunarinnar.
Til dæmis er vatnslögn að hluta neðanjarðar og að hluta ofanjarðar. Þótt lögnin sem er neðanjarðar valdi því að torfið lyftist er torfið samt ekki hluti óhreyfanlegu hindrunarinnar.
Svæði þar sem lausn er heimil gegn einu vítahöggi ef bolti leikmannsins hafnar þar.
Vítasvæði er:
Vítasvæði er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins.
Tegundir vítasvæða eru tvær, aðgreindar með litnum sem notaður er til að merkja þau:
Ef litur vítasvæðis hefur ekki verið merkt