15

Allir lausir náttúrulegir hlutir, svo sem:

• Steinar, laust gras, lauf, greinar og stönglar,
• Dauð dýr og dýraúrgangur,
• Ormar, skordýr og svipuð dýr sem auðvelt er að fjarlægja og hraukar eða vefir sem þau mynda (svo sem hraukar eftir orma og mauraþúfur), og
• Kekkir af þjöppuðum jarðvegi (þar á meðal götunartappar).

Slíkir náttúrulegir hlutir teljast ekki lausir ef þeir:

• Eru fastir eða vaxa,
• Eru jarðfastir (þ.e. ekki er auðvelt að lyfta þeim), eða
• Loða við boltann.

Sértilvik:

• Sandur og laus jarðvegur eru ekki lausung.
• Dögg, hrím og vatn eru ekki lausung.
• Snjór og náttúrulegur ís (annar en hrím) eru annaðhvort lausung eða, þegar það er á jörðinni, tímabundið vatn, að vali leikmannsins.
• Köngulóarvefir eru lausung, jafnvel þótt þeir loði við aðra hluti.

Túlkun Lausung/1 – Staða ávaxtar

Ávöxtur sem er ekki lengur áfastur trénu eða runnanum er lausung, jafnvel þótt ávöxturinn komi af tré eða runna sem ekki finnst á vellinum.

Til dæmis er hálfétinn ávöxtur eða niðurskorinn ávöxtur og hýði sem hefur verið fjarlægt af ávexti lausung. Þegar slíkt er borið af leikmanninum er það þó útbúnaður leikmannsins.

Túlkun Lausung/2 – Þegar lausung verður að hindrun

Hægt er að umbreyta lausung í hindrun með smíði eða framleiðslu.

Til dæmis er trjábolur (lausung), fyrir tilstilli framleiðslu, orðinn að bekk (hindrun) þegar hann hefur verið klofinn og fætur festir við hann, í framleiðslu.

Túlkun Lausung/3 - Staða munnvatns

Leikmaðurinn hefur val um hvort hann lítur á munnvatn sem tímabundið vatn eða lausung.

Túlkun Lausung/4 – Lausung notuð í yfirborð vegar

Möl er lausung og leikmaður má fjarlægja lausung samkvæmt reglu 15.1a. Þessi réttur leikmannsins er óbreyttur þótt vegur verði manngerður þegar hann er þakinn möl og þar með óhreyfanleg hindrun. Sama gildir um vegi og stíga sem þaktir eru steinum, muldum skeljum, trjáflísum eða öðru slíku.

Í þessum tilvikum má leikmaðurinn:

• Leika boltanum þar sem hann liggur á hindruninni og fjarlægja möl (lausung) frá veginum (regla 15.1a).
• Taka vítalausa lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum (óhreyfanlegri hindrun) (regla 16.1b).

Leikmaðurinn má einnig fjarlægja sumt af mölinni af veginum til að skoða þann kost að leika boltanum þar sem hann liggur, áður en leikmaðurinn ákveður hvort hann vilji taka vítalausa lausn.

Túlkun Lausung/5 – Lifandi skordýr loða aldrei við boltann

Þótt líta megi svo á að dauð skordýr loði við bolta er aldrei litið svo á að lifandi skordýr loði við bolta, hvort sem þau eru kyrr eða á hreyfingu. Því eru lifandi skordýr á bolta lausung.

Allir lausir náttúrulegir hlutir, svo sem:

• Steinar, laust gras, lauf, greinar og stönglar,
• Dauð dýr og dýraúrgangur,
• Ormar, skordýr og svipuð dýr sem auðvelt er að fjarlægja og hraukar eða vefir sem þau mynda (svo sem hraukar eftir orma og mauraþúfur), og
• Kekkir af þjöppuðum jarðvegi (þar á meðal götunartappar).

Slíkir náttúrulegir hlutir teljast ekki lausir ef þeir:

• Eru fastir eða vaxa,
• Eru jarðfastir (þ.e. ekki er auðvelt að lyfta þeim), eða
• Loða við boltann.

Sértilvik:

• Sandur og laus jarðvegur eru ekki lausung.
• Dögg, hrím og vatn eru ekki lausung.
• Snjór og náttúrulegur ís (annar en hrím) eru annaðhvort lausung eða, þegar það er á jörðinni, tímabundið vatn, að vali leikmannsins.
• Köngulóarvefir eru lausung, jafnvel þótt þeir loði við aðra hluti.

Túlkun Lausung/1 – Staða ávaxtar

Ávöxtur sem er ekki lengur áfastur trénu eða runnanum er lausung, jafnvel þótt ávöxturinn komi af tré eða runna sem ekki finnst á vellinum.

Til dæmis er hálfétinn ávöxtur eða niðurskorinn ávöxtur og hýði sem hefur verið fjarlægt af ávexti lausung. Þegar slíkt er borið af leikmanninum er það þó útbúnaður leikmannsins.

Túlkun Lausung/2 – Þegar lausung verður að hindrun

Hægt er að umbreyta lausung í hindrun með smíði eða framleiðslu.

Til dæmis er trjábolur (lausung), fyrir tilstilli framleiðslu, orðinn að bekk (hindrun) þegar hann hefur verið klofinn og fætur festir við hann, í framleiðslu.

Túlkun Lausung/3 - Staða munnvatns

Leikmaðurinn hefur val um hvort hann lítur á munnvatn sem tímabundið vatn eða lausung.

Túlkun Lausung/4 – Lausung notuð í yfirborð vegar

Möl er lausung og leikmaður má fjarlægja lausung samkvæmt reglu 15.1a. Þessi réttur leikmannsins er óbreyttur þótt vegur verði manngerður þegar hann er þakinn möl og þar með óhreyfanleg hindrun. Sama gildir um vegi og stíga sem þaktir eru steinum, muldum skeljum, trjáflísum eða öðru slíku.

Í þessum tilvikum má leikmaðurinn:

• Leika boltanum þar sem hann liggur á hindruninni og fjarlægja möl (lausung) frá veginum (regla 15.1a).
• Taka vítalausa lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum (óhreyfanlegri hindrun) (regla 16.1b).

Leikmaðurinn má einnig fjarlægja sumt af mölinni af veginum til að skoða þann kost að leika boltanum þar sem hann liggur, áður en leikmaðurinn ákveður hvort hann vilji taka vítalausa lausn.

Túlkun Lausung/5 – Lifandi skordýr loða aldrei við boltann

Þótt líta megi svo á að dauð skordýr loði við bolta er aldrei litið svo á að lifandi skordýr loði við bolta, hvort sem þau eru kyrr eða á hreyfingu. Því eru lifandi skordýr á bolta lausung.

Allir lausir náttúrulegir hlutir, svo sem:

• Steinar, laust gras, lauf, greinar og stönglar,
• Dauð dýr og dýraúrgangur,
• Ormar, skordýr og svipuð dýr sem auðvelt er að fjarlægja og hraukar eða vefir sem þau mynda (svo sem hraukar eftir orma og mauraþúfur), og
• Kekkir af þjöppuðum jarðvegi (þar á meðal götunartappar).

Slíkir náttúrulegir hlutir teljast ekki lausir ef þeir:

• Eru fastir eða vaxa,
• Eru jarðfastir (þ.e. ekki er auðvelt að lyfta þeim), eða
• Loða við boltann.

Sértilvik:

• Sandur og laus jarðvegur eru ekki lausung.
• Dögg, hrím og vatn eru ekki lausung.
• Snjór og náttúrulegur ís (annar en hrím) eru annaðhvort lausung eða, þegar það er á jörðinni, tímabundið vatn, að vali leikmannsins.
• Köngulóarvefir eru lausung, jafnvel þótt þeir loði við aðra hluti.

Túlkun Lausung/1 – Staða ávaxtar

Ávöxtur sem er ekki lengur áfastur trénu eða runnanum er lausung, jafnvel þótt ávöxturinn komi af tré eða runna sem ekki finnst á vellinum.

Til dæmis er hálfétinn ávöxtur eða niðurskorinn ávöxtur og hýði sem hefur verið fjarlægt af ávexti lausung. Þegar slíkt er borið af leikmanninum er það þó útbúnaður leikmannsins.

Túlkun Lausung/2 – Þegar lausung verður að hindrun

Hægt er að umbreyta lausung í hindrun með smíði eða framleiðslu.

Til dæmis er trjábolur (lausung), fyrir tilstilli framleiðslu, orðinn að bekk (hindrun) þegar hann hefur verið klofinn og fætur festir við hann, í framleiðslu.

Túlkun Lausung/3 - Staða munnvatns

Leikmaðurinn hefur val um hvort hann lítur á munnvatn sem tímabundið vatn eða lausung.

Túlkun Lausung/4 – Lausung notuð í yfirborð vegar

Möl er lausung og leikmaður má fjarlægja lausung samkvæmt reglu 15.1a. Þessi réttur leikmannsins er óbreyttur þótt vegur verði manngerður þegar hann er þakinn möl og þar með óhreyfanleg hindrun. Sama gildir um vegi og stíga sem þaktir eru steinum, muldum skeljum, trjáflísum eða öðru slíku.

Í þessum tilvikum má leikmaðurinn:

• Leika boltanum þar sem hann liggur á hindruninni og fjarlægja möl (lausung) frá veginum (regla 15.1a).
• Taka vítalausa lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum (óhreyfanlegri hindrun) (regla 16.1b).

Leikmaðurinn má einnig fjarlægja sumt af mölinni af veginum til að skoða þann kost að leika boltanum þar sem hann liggur, áður en leikmaðurinn ákveður hvort hann vilji taka vítalausa lausn.

Túlkun Lausung/5 – Lifandi skordýr loða aldrei við boltann

Þótt líta megi svo á að dauð skordýr loði við bolta er aldrei litið svo á að lifandi skordýr loði við bolta, hvort sem þau eru kyrr eða á hreyfingu. Því eru lifandi skordýr á bolta lausung.

Allir lausir náttúrulegir hlutir, svo sem:

• Steinar, laust gras, lauf, greinar og stönglar,
• Dauð dýr og dýraúrgangur,
• Ormar, skordýr og svipuð dýr sem auðvelt er að fjarlægja og hraukar eða vefir sem þau mynda (svo sem hraukar eftir orma og mauraþúfur), og
• Kekkir af þjöppuðum jarðvegi (þar á meðal götunartappar).

Slíkir náttúrulegir hlutir teljast ekki lausir ef þeir:

• Eru fastir eða vaxa,
• Eru jarðfastir (þ.e. ekki er auðvelt að lyfta þeim), eða
• Loða við boltann.

Sértilvik:

• Sandur og laus jarðvegur eru ekki lausung.
• Dögg, hrím og vatn eru ekki lausung.
• Snjór og náttúrulegur ís (annar en hrím) eru annaðhvort lausung eða, þegar það er á jörðinni, tímabundið vatn, að vali leikmannsins.
• Köngulóarvefir eru lausung, jafnvel þótt þeir loði við aðra hluti.

Túlkun Lausung/1 – Staða ávaxtar

Ávöxtur sem er ekki lengur áfastur trénu eða runnanum er lausung, jafnvel þótt ávöxturinn komi af tré eða runna sem ekki finnst á vellinum.

Til dæmis er hálfétinn ávöxtur eða niðurskorinn ávöxtur og hýði sem hefur verið fjarlægt af ávexti lausung. Þegar slíkt er borið af leikmanninum er það þó útbúnaður leikmannsins.

Túlkun Lausung/2 – Þegar lausung verður að hindrun

Hægt er að umbreyta lausung í hindrun með smíði eða framleiðslu.

Til dæmis er trjábolur (lausung), fyrir tilstilli framleiðslu, orðinn að bekk (hindrun) þegar hann hefur verið klofinn og fætur festir við hann, í framleiðslu.

Túlkun Lausung/3 - Staða munnvatns

Leikmaðurinn hefur val um hvort hann lítur á munnvatn sem tímabundið vatn eða lausung.

Túlkun Lausung/4 – Lausung notuð í yfirborð vegar

Möl er lausung og leikmaður má fjarlægja lausung samkvæmt reglu 15.1a. Þessi réttur leikmannsins er óbreyttur þótt vegur verði manngerður þegar hann er þakinn möl og þar með óhreyfanleg hindrun. Sama gildir um vegi og stíga sem þaktir eru steinum, muldum skeljum, trjáflísum eða öðru slíku.

Í þessum tilvikum má leikmaðurinn:

• Leika boltanum þar sem hann liggur á hindruninni og fjarlægja möl (lausung) frá veginum (regla 15.1a).
• Taka vítalausa lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum (óhreyfanlegri hindrun) (regla 16.1b).

Leikmaðurinn má einnig fjarlægja sumt af mölinni af veginum til að skoða þann kost að leika boltanum þar sem hann liggur, áður en leikmaðurinn ákveður hvort hann vilji taka vítalausa lausn.

Túlkun Lausung/5 – Lifandi skordýr loða aldrei við boltann

Þótt líta megi svo á að dauð skordýr loði við bolta er aldrei litið svo á að lifandi skordýr loði við bolta, hvort sem þau eru kyrr eða á hreyfingu. Því eru lifandi skordýr á bolta lausung.

Allir lausir náttúrulegir hlutir, svo sem:

• Steinar, laust gras, lauf, greinar og stönglar,
• Dauð dýr og dýraúrgangur,
• Ormar, skordýr og svipuð dýr sem auðvelt er að fjarlægja og hraukar eða vefir sem þau mynda (svo sem hraukar eftir orma og mauraþúfur), og
• Kekkir af þjöppuðum jarðvegi (þar á meðal götunartappar).

Slíkir náttúrulegir hlutir teljast ekki lausir ef þeir:

• Eru fastir eða vaxa,
• Eru jarðfastir (þ.e. ekki er auðvelt að lyfta þeim), eða
• Loða við boltann.

Sértilvik:

• Sandur og laus jarðvegur eru ekki lausung.
• Dögg, hrím og vatn eru ekki lausung.
• Snjór og náttúrulegur ís (annar en hrím) eru annaðhvort lausung eða, þegar það er á jörðinni, tímabundið vatn, að vali leikmannsins.
• Köngulóarvefir eru lausung, jafnvel þótt þeir loði við aðra hluti.

Túlkun Lausung/1 – Staða ávaxtar

Ávöxtur sem er ekki lengur áfastur trénu eða runnanum er lausung, jafnvel þótt ávöxturinn komi af tré eða runna sem ekki finnst á vellinum.

Til dæmis er hálfétinn ávöxtur eða niðurskorinn ávöxtur og hýði sem hefur verið fjarlægt af ávexti lausung. Þegar slíkt er borið af leikmanninum er það þó útbúnaður leikmannsins.

Túlkun Lausung/2 – Þegar lausung verður að hindrun

Hægt er að umbreyta lausung í hindrun með smíði eða framleiðslu.

Til dæmis er trjábolur (lausung), fyrir tilstilli framleiðslu, orðinn að bekk (hindrun) þegar hann hefur verið klofinn og fætur festir við hann, í framleiðslu.

Túlkun Lausung/3 - Staða munnvatns

Leikmaðurinn hefur val um hvort hann lítur á munnvatn sem tímabundið vatn eða lausung.

Túlkun Lausung/4 – Lausung notuð í yfirborð vegar

Möl er lausung og leikmaður má fjarlægja lausung samkvæmt reglu 15.1a. Þessi réttur leikmannsins er óbreyttur þótt vegur verði manngerður þegar hann er þakinn möl og þar með óhreyfanleg hindrun. Sama gildir um vegi og stíga sem þaktir eru steinum, muldum skeljum, trjáflísum eða öðru slíku.

Í þessum tilvikum má leikmaðurinn:

• Leika boltanum þar sem hann liggur á hindruninni og fjarlægja möl (lausung) frá veginum (regla 15.1a).
• Taka vítalausa lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum (óhreyfanlegri hindrun) (regla 16.1b).

Leikmaðurinn má einnig fjarlægja sumt af mölinni af veginum til að skoða þann kost að leika boltanum þar sem hann liggur, áður en leikmaðurinn ákveður hvort hann vilji taka vítalausa lausn.

Túlkun Lausung/5 – Lifandi skordýr loða aldrei við boltann

Þótt líta megi svo á að dauð skordýr loði við bolta er aldrei litið svo á að lifandi skordýr loði við bolta, hvort sem þau eru kyrr eða á hreyfingu. Því eru lifandi skordýr á bolta lausung.

Að leggja bolta með því að setja hann niður og sleppa honum, í þeim tilgangi að boltinn verði í leik.

Setji leikmaðurinn boltann niður án þess að ætla boltanum að verða í leik hefur boltinn ekki verið lagður aftur og er ekki í leik (sjá reglu 14.4).

Þegar regla krefst þess að bolti sé lagður aftur ákvarðar reglan tiltekinn stað þar sem verður að leggja boltann aftur.

Túlkun Leggja aftur/1 – Ekki er hægt að leggja bolta aftur með kylfu

Til að bolti sé lagður aftur á réttan hátt verður að setja hann niður og sleppa honum. Þetta merkir að leikmaðurinn verður að nota hönd til að setja boltann aftur í leik á staðinn þaðan sem honum var lyft eða hann hreyfður.

Til dæmis, ef leikmaður lyftir bolta sínum af flötinni og leggur hann frá sér má leikmaðurinn ekki leggja boltann aftur með því að rúlla honum á réttan stað með kylfu. Geri hann það var boltinn ekki lagður aftur á réttan hátt og leikmaðurinn fær eitt högg í víti samkvæmt reglu 14.2b(2) (Hvernig leggja á bolta aftur) ef mistökin eru ekki leiðrétt áður en höggið er slegið.

Allir lausir náttúrulegir hlutir, svo sem:

• Steinar, laust gras, lauf, greinar og stönglar,
• Dauð dýr og dýraúrgangur,
• Ormar, skordýr og svipuð dýr sem auðvelt er að fjarlægja og hraukar eða vefir sem þau mynda (svo sem hraukar eftir orma og mauraþúfur), og
• Kekkir af þjöppuðum jarðvegi (þar á meðal götunartappar).

Slíkir náttúrulegir hlutir teljast ekki lausir ef þeir:

• Eru fastir eða vaxa,
• Eru jarðfastir (þ.e. ekki er auðvelt að lyfta þeim), eða
• Loða við boltann.

Sértilvik:

• Sandur og laus jarðvegur eru ekki lausung.
• Dögg, hrím og vatn eru ekki lausung.
• Snjór og náttúrulegur ís (annar en hrím) eru annaðhvort lausung eða, þegar það er á jörðinni, tímabundið vatn, að vali leikmannsins.
• Köngulóarvefir eru lausung, jafnvel þótt þeir loði við aðra hluti.

Túlkun Lausung/1 – Staða ávaxtar

Ávöxtur sem er ekki lengur áfastur trénu eða runnanum er lausung, jafnvel þótt ávöxturinn komi af tré eða runna sem ekki finnst á vellinum.

Til dæmis er hálfétinn ávöxtur eða niðurskorinn ávöxtur og hýði sem hefur verið fjarlægt af ávexti lausung. Þegar slíkt er borið af leikmanninum er það þó útbúnaður leikmannsins.

Túlkun Lausung/2 – Þegar lausung verður að hindrun

Hægt er að umbreyta lausung í hindrun með smíði eða framleiðslu.

Til dæmis er trjábolur (lausung), fyrir tilstilli framleiðslu, orðinn að bekk (hindrun) þegar hann hefur verið klofinn og fætur festir við hann, í framleiðslu.

Túlkun Lausung/3 - Staða munnvatns

Leikmaðurinn hefur val um hvort hann lítur á munnvatn sem tímabundið vatn eða lausung.

Túlkun Lausung/4 – Lausung notuð í yfirborð vegar

Möl er lausung og leikmaður má fjarlægja lausung samkvæmt reglu 15.1a. Þessi réttur leikmannsins er óbreyttur þótt vegur verði manngerður þegar hann er þakinn möl og þar með óhreyfanleg hindrun. Sama gildir um vegi og stíga sem þaktir eru steinum, muldum skeljum, trjáflísum eða öðru slíku.

Í þessum tilvikum má leikmaðurinn:

• Leika boltanum þar sem hann liggur á hindruninni og fjarlægja möl (lausung) frá veginum (regla 15.1a).
• Taka vítalausa lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum (óhreyfanlegri hindrun) (regla 16.1b).

Leikmaðurinn má einnig fjarlægja sumt af mölinni af veginum til að skoða þann kost að leika boltanum þar sem hann liggur, áður en leikmaðurinn ákveður hvort hann vilji taka vítalausa lausn.

Túlkun Lausung/5 – Lifandi skordýr loða aldrei við boltann

Þótt líta megi svo á að dauð skordýr loði við bolta er aldrei litið svo á að lifandi skordýr loði við bolta, hvort sem þau eru kyrr eða á hreyfingu. Því eru lifandi skordýr á bolta lausung.

Þegar kyrrstæður bolti hefur hreyfst úr stað og stöðvast á öðrum stað og hægt er að sjá það með berum augum (hvort sem einhver raunverulega sér það eða ekki).

Þetta á við hvort sem boltinn hefur hreyfst lóðrétt eða lárétt, í hvað átt sem er frá upphaflegum stað.

Ef boltinn veltur einungis til (stundum nefnt að titra) og helst á eða færist aftur á upphaflegan stað hefur boltinn ekki hreyfst.

Túlkun Hreyfður/1 – Þegar bolti sem liggur á hlut hefur hreyfst

Þegar ákvarða á hvort leggja eigi bolta aftur eða hvort leikmaður fái víti er litið svo á að bolti hafi því aðeins hreyfst að hann hafi hreyfst með tilliti til tiltekins hlutar aðstæðnanna eða hlutarins sem hann liggur á, nema allur hluturinn sem boltinn hvílir á hafi hreyfst með tilliti til jarðarinnar.

Eftirfarandi eru dæmi þar sem bolti hefur ekki hreyfst:

• Bolti liggur á trjágrein. Trjágreinin hreyfist en staðsetning boltans í trjágreininni breytist ekki.

Eftirfarandi eru dæmi þar sem bolti hefur hreyfst:

• Bolti liggur í kyrrstæðum plastbolla. Bollinn sjálfur hreyfist með tilliti til jarðarinnar því vindurinn feykir bollanum.
• Bolti liggur í eða á kyrrstæðum golfbíl, sem byrjar síðan að hreyfast.

Túlkun Hreyfður/2 - Sjónvarpsefni sýnir að staðsetning kyrrstæðs bolta breyttist en svo lítið að ekki var sjáanlegt berum augum

Þegar ákveða þarf hvort kyrrstæður bolti hafi hreyfst verður leikmaðurinn að meta það með tilliti til allra auðfáanlegra upplýsinga á þeim tíma, svo hann geti ákvarðað hvort leggja eigi boltann aftur samkvæmt reglunum. Þegar bolti leikmannsins hefur færst frá upphaflegri staðsetningu og stöðvast annars staðar sem nemur svo litlu að það er ekki sýnilegt berum augum á því augnabliki er sú niðurstaða leikmannsins að boltinn hafi ekki hreyfst endanleg, jafnvel þótt síðar komi í ljós, með aðstoð flókins tæknibúnaðar, að það var rangt.

Á hinn bóginn, ef nefndin ákvarðar, byggt á öllum fáanlegum upplýsingum, að boltinn hafi hreyfst það mikið að það var sýnilegt berum augum telst boltinn hafa hreyfst, jafnvel þótt enginn hafi í raun séð hann hreyfast.

Þegar kyrrstæður bolti hefur hreyfst úr stað og stöðvast á öðrum stað og hægt er að sjá það með berum augum (hvort sem einhver raunverulega sér það eða ekki).

Þetta á við hvort sem boltinn hefur hreyfst lóðrétt eða lárétt, í hvað átt sem er frá upphaflegum stað.

Ef boltinn veltur einungis til (stundum nefnt að titra) og helst á eða færist aftur á upphaflegan stað hefur boltinn ekki hreyfst.

Túlkun Hreyfður/1 – Þegar bolti sem liggur á hlut hefur hreyfst

Þegar ákvarða á hvort leggja eigi bolta aftur eða hvort leikmaður fái víti er litið svo á að bolti hafi því aðeins hreyfst að hann hafi hreyfst með tilliti til tiltekins hlutar aðstæðnanna eða hlutarins sem hann liggur á, nema allur hluturinn sem boltinn hvílir á hafi hreyfst með tilliti til jarðarinnar.

Eftirfarandi eru dæmi þar sem bolti hefur ekki hreyfst:

• Bolti liggur á trjágrein. Trjágreinin hreyfist en staðsetning boltans í trjágreininni breytist ekki.

Eftirfarandi eru dæmi þar sem bolti hefur hreyfst:

• Bolti liggur í kyrrstæðum plastbolla. Bollinn sjálfur hreyfist með tilliti til jarðarinnar því vindurinn feykir bollanum.
• Bolti liggur í eða á kyrrstæðum golfbíl, sem byrjar síðan að hreyfast.

Túlkun Hreyfður/2 - Sjónvarpsefni sýnir að staðsetning kyrrstæðs bolta breyttist en svo lítið að ekki var sjáanlegt berum augum

Þegar ákveða þarf hvort kyrrstæður bolti hafi hreyfst verður leikmaðurinn að meta það með tilliti til allra auðfáanlegra upplýsinga á þeim tíma, svo hann geti ákvarðað hvort leggja eigi boltann aftur samkvæmt reglunum. Þegar bolti leikmannsins hefur færst frá upphaflegri staðsetningu og stöðvast annars staðar sem nemur svo litlu að það er ekki sýnilegt berum augum á því augnabliki er sú niðurstaða leikmannsins að boltinn hafi ekki hreyfst endanleg, jafnvel þótt síðar komi í ljós, með aðstoð flókins tæknibúnaðar, að það var rangt.

Á hinn bóginn, ef nefndin ákvarðar, byggt á öllum fáanlegum upplýsingum, að boltinn hafi hreyfst það mikið að það var sýnilegt berum augum telst boltinn hafa hreyfst, jafnvel þótt enginn hafi í raun séð hann hreyfast.

Allir lausir náttúrulegir hlutir, svo sem:

• Steinar, laust gras, lauf, greinar og stönglar,
• Dauð dýr og dýraúrgangur,
• Ormar, skordýr og svipuð dýr sem auðvelt er að fjarlægja og hraukar eða vefir sem þau mynda (svo sem hraukar eftir orma og mauraþúfur), og
• Kekkir af þjöppuðum jarðvegi (þar á meðal götunartappar).

Slíkir náttúrulegir hlutir teljast ekki lausir ef þeir:

• Eru fastir eða vaxa,
• Eru jarðfastir (þ.e. ekki er auðvelt að lyfta þeim), eða
• Loða við boltann.

Sértilvik:

• Sandur og laus jarðvegur eru ekki lausung.
• Dögg, hrím og vatn eru ekki lausung.
• Snjór og náttúrulegur ís (annar en hrím) eru annaðhvort lausung eða, þegar það er á jörðinni, tímabundið vatn, að vali leikmannsins.
• Köngulóarvefir eru lausung, jafnvel þótt þeir loði við aðra hluti.

Túlkun Lausung/1 – Staða ávaxtar

Ávöxtur sem er ekki lengur áfastur trénu eða runnanum er lausung, jafnvel þótt ávöxturinn komi af tré eða runna sem ekki finnst á vellinum.

Til dæmis er hálfétinn ávöxtur eða niðurskorinn ávöxtur og hýði sem hefur verið fjarlægt af ávexti lausung. Þegar slíkt er borið af leikmanninum er það þó útbúnaður leikmannsins.

Túlkun Lausung/2 – Þegar lausung verður að hindrun

Hægt er að umbreyta lausung í hindrun með smíði eða framleiðslu.

Til dæmis er trjábolur (lausung), fyrir tilstilli framleiðslu, orðinn að bekk (hindrun) þegar hann hefur verið klofinn og fætur festir við hann, í framleiðslu.

Túlkun Lausung/3 - Staða munnvatns

Leikmaðurinn hefur val um hvort hann lítur á munnvatn sem tímabundið vatn eða lausung.

Túlkun Lausung/4 – Lausung notuð í yfirborð vegar

Möl er lausung og leikmaður má fjarlægja lausung samkvæmt reglu 15.1a. Þessi réttur leikmannsins er óbreyttur þótt vegur verði manngerður þegar hann er þakinn möl og þar með óhreyfanleg hindrun. Sama gildir um vegi og stíga sem þaktir eru steinum, muldum skeljum, trjáflísum eða öðru slíku.

Í þessum tilvikum má leikmaðurinn:

• Leika boltanum þar sem hann liggur á hindruninni og fjarlægja möl (lausung) frá veginum (regla 15.1a).
• Taka vítalausa lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum (óhreyfanlegri hindrun) (regla 16.1b).

Leikmaðurinn má einnig fjarlægja sumt af mölinni af veginum til að skoða þann kost að leika boltanum þar sem hann liggur, áður en leikmaðurinn ákveður hvort hann vilji taka vítalausa lausn.

Túlkun Lausung/5 – Lifandi skordýr loða aldrei við boltann

Þótt líta megi svo á að dauð skordýr loði við bolta er aldrei litið svo á að lifandi skordýr loði við bolta, hvort sem þau eru kyrr eða á hreyfingu. Því eru lifandi skordýr á bolta lausung.

Að halda á bolta og sleppa honum þannig að hann falli í loftinu, í þeim tilgangi að boltinn verði í leik.

Sleppi leikmaðurinn bolta án þess að ætla að setja hann í leik hefur boltinn ekki verið látinn falla og er ekki í leik (sjá reglu 14.4).

Í sérhverri lausnarreglu er vísað til ákveðins lausnarsvæðis þar sem láta verður boltann falla og þar sem hann verður að stöðvast.

Við að taka lausn verður leikmaðurinn að sleppa boltanum úr hnéhæð þannig að boltinn:

• Falli beint niður, án þess að leikmaðurinn kasti boltanum, snúi honum eða noti einhverja aðra hreyfingu sem gæti haft áhrif á hvar boltinn muni stöðvast, og
• Snerti ekki líkama leikmannsins eða útbúnað hans áður en boltinn lendir á jörðinni (sjá reglu 14.3b).

Allir lausir náttúrulegir hlutir, svo sem:

• Steinar, laust gras, lauf, greinar og stönglar,
• Dauð dýr og dýraúrgangur,
• Ormar, skordýr og svipuð dýr sem auðvelt er að fjarlægja og hraukar eða vefir sem þau mynda (svo sem hraukar eftir orma og mauraþúfur), og
• Kekkir af þjöppuðum jarðvegi (þar á meðal götunartappar).

Slíkir náttúrulegir hlutir teljast ekki lausir ef þeir:

• Eru fastir eða vaxa,
• Eru jarðfastir (þ.e. ekki er auðvelt að lyfta þeim), eða
• Loða við boltann.

Sértilvik:

• Sandur og laus jarðvegur eru ekki lausung.
• Dögg, hrím og vatn eru ekki lausung.
• Snjór og náttúrulegur ís (annar en hrím) eru annaðhvort lausung eða, þegar það er á jörðinni, tímabundið vatn, að vali leikmannsins.
• Köngulóarvefir eru lausung, jafnvel þótt þeir loði við aðra hluti.

Túlkun Lausung/1 – Staða ávaxtar

Ávöxtur sem er ekki lengur áfastur trénu eða runnanum er lausung, jafnvel þótt ávöxturinn komi af tré eða runna sem ekki finnst á vellinum.

Til dæmis er hálfétinn ávöxtur eða niðurskorinn ávöxtur og hýði sem hefur verið fjarlægt af ávexti lausung. Þegar slíkt er borið af leikmanninum er það þó útbúnaður leikmannsins.

Túlkun Lausung/2 – Þegar lausung verður að hindrun

Hægt er að umbreyta lausung í hindrun með smíði eða framleiðslu.

Til dæmis er trjábolur (lausung), fyrir tilstilli framleiðslu, orðinn að bekk (hindrun) þegar hann hefur verið klofinn og fætur festir við hann, í framleiðslu.

Túlkun Lausung/3 - Staða munnvatns

Leikmaðurinn hefur val um hvort hann lítur á munnvatn sem tímabundið vatn eða lausung.

Túlkun Lausung/4 – Lausung notuð í yfirborð vegar

Möl er lausung og leikmaður má fjarlægja lausung samkvæmt reglu 15.1a. Þessi réttur leikmannsins er óbreyttur þótt vegur verði manngerður þegar hann er þakinn möl og þar með óhreyfanleg hindrun. Sama gildir um vegi og stíga sem þaktir eru steinum, muldum skeljum, trjáflísum eða öðru slíku.

Í þessum tilvikum má leikmaðurinn:

• Leika boltanum þar sem hann liggur á hindruninni og fjarlægja möl (lausung) frá veginum (regla 15.1a).
• Taka vítalausa lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum (óhreyfanlegri hindrun) (regla 16.1b).

Leikmaðurinn má einnig fjarlægja sumt af mölinni af veginum til að skoða þann kost að leika boltanum þar sem hann liggur, áður en leikmaðurinn ákveður hvort hann vilji taka vítalausa lausn.

Túlkun Lausung/5 – Lifandi skordýr loða aldrei við boltann

Þótt líta megi svo á að dauð skordýr loði við bolta er aldrei litið svo á að lifandi skordýr loði við bolta, hvort sem þau eru kyrr eða á hreyfingu. Því eru lifandi skordýr á bolta lausung.

Að halda á bolta og sleppa honum þannig að hann falli í loftinu, í þeim tilgangi að boltinn verði í leik.

Sleppi leikmaðurinn bolta án þess að ætla að setja hann í leik hefur boltinn ekki verið látinn falla og er ekki í leik (sjá reglu 14.4).

Í sérhverri lausnarreglu er vísað til ákveðins lausnarsvæðis þar sem láta verður boltann falla og þar sem hann verður að stöðvast.

Við að taka lausn verður leikmaðurinn að sleppa boltanum úr hnéhæð þannig að boltinn:

• Falli beint niður, án þess að leikmaðurinn kasti boltanum, snúi honum eða noti einhverja aðra hreyfingu sem gæti haft áhrif á hvar boltinn muni stöðvast, og
• Snerti ekki líkama leikmannsins eða útbúnað hans áður en boltinn lendir á jörðinni (sjá reglu 14.3b).

Að halda á bolta og sleppa honum þannig að hann falli í loftinu, í þeim tilgangi að boltinn verði í leik.

Sleppi leikmaðurinn bolta án þess að ætla að setja hann í leik hefur boltinn ekki verið látinn falla og er ekki í leik (sjá reglu 14.4).

Í sérhverri lausnarreglu er vísað til ákveðins lausnarsvæðis þar sem láta verður boltann falla og þar sem hann verður að stöðvast.

Við að taka lausn verður leikmaðurinn að sleppa boltanum úr hnéhæð þannig að boltinn:

• Falli beint niður, án þess að leikmaðurinn kasti boltanum, snúi honum eða noti einhverja aðra hreyfingu sem gæti haft áhrif á hvar boltinn muni stöðvast, og
• Snerti ekki líkama leikmannsins eða útbúnað hans áður en boltinn lendir á jörðinni (sjá reglu 14.3b).

Svæðið þar sem leikmaður verður að láta bolta falla þegar hann tekur lausn samkvæmt reglu. Í hverri lausnarreglu er ætlast til að leikmaðurinn noti tiltekið lausnarsvæði, en stærð þess og staðsetning ræðst af þrennu:

• Viðmiðunarstaður: Staðurinn þaðan sem stærð lausnarsvæðisins er mæld.
• Stærð lausnarsvæðisins, mæld frá viðmiðunarstaðnum: Lausnarsvæðið nær annaðhvort eina eða tvær kylfulengdir frá viðmiðunarstaðnum, þó með ákveðnum takmörkunum:
• Takmarkanir á staðsetningu lausnarsvæðisins: Staðsetning lausnarsvæðisins kann að vera takmörkuð á ýmsan hátt, til dæmis:
• Það sé eingöngu innan tiltekins skilgreinds svæðis vallarins, svo sem aðeins á almenna svæðinu, eða ekki í glompu eða á vítasvæði,
• Það sé ekki nær holunni en viðmiðunarstaðurinn eða það verði að vera utan vítasvæðis eða glompu þaðan sem verið er að taka lausn, eða
• Engin truflun (eins og hún er skilgreind í viðkomandi reglu) sé frá aðstæðunum sem verið er að taka lausn.

Við að nota kylfulengdir til að ákvarða stærð lausnarsvæðis má leikmaðurinn mæla beint yfir skurð, holu eða sambærilega hluti og beint yfir eða í gegnum hluti (svo sem tré, girðingar, veggi, göng, niðurföll eða vökvunarstúta), en má ekki mæla beint í gegnum hallandi jörðu.

Sjá Verklag nefnda, hluta 2I (nefndin má leyfa eða krefjast þess að leikmaður noti fallreit sem lausnarsvæði þegar tiltekin lausn er tekin).

Skýring - Að ákvarða hvort bolti er innan lausnarsvæðis

Þegar ákvarðað er hvort bolti hafi stöðvast innan lausnarsvæðis (þ.e. innan einnar eða tveggja kylfulengda frá viðmiðunarstað, eftir því hvaða reglu er verið að beita) er boltinn innan lausnarsvæðisins ef einhver hluti boltans er innan einnar eða tveggja kylfulengda frá viðmiðunarstaðnum. Hins vegar er bolti ekki innan lausnarsvæðis ef einhver hluti boltans er nær holunni en viðmiðunarstaðurinn eða ef einhver hluti boltans hefur truflun frá aðstæðunum sem verið er að taka vítalausa lausn frá.(Skýringu bætt við 12/2018)

Að halda á bolta og sleppa honum þannig að hann falli í loftinu, í þeim tilgangi að boltinn verði í leik.

Sleppi leikmaðurinn bolta án þess að ætla að setja hann í leik hefur boltinn ekki verið látinn falla og er ekki í leik (sjá reglu 14.4).

Í sérhverri lausnarreglu er vísað til ákveðins lausnarsvæðis þar sem láta verður boltann falla og þar sem hann verður að stöðvast.

Við að taka lausn verður leikmaðurinn að sleppa boltanum úr hnéhæð þannig að boltinn:

• Falli beint niður, án þess að leikmaðurinn kasti boltanum, snúi honum eða noti einhverja aðra hreyfingu sem gæti haft áhrif á hvar boltinn muni stöðvast, og
• Snerti ekki líkama leikmannsins eða útbúnað hans áður en boltinn lendir á jörðinni (sjá reglu 14.3b).

Svæðið þar sem leikmaður verður að láta bolta falla þegar hann tekur lausn samkvæmt reglu. Í hverri lausnarreglu er ætlast til að leikmaðurinn noti tiltekið lausnarsvæði, en stærð þess og staðsetning ræðst af þrennu:

• Viðmiðunarstaður: Staðurinn þaðan sem stærð lausnarsvæðisins er mæld.
• Stærð lausnarsvæðisins, mæld frá viðmiðunarstaðnum: Lausnarsvæðið nær annaðhvort eina eða tvær kylfulengdir frá viðmiðunarstaðnum, þó með ákveðnum takmörkunum:
• Takmarkanir á staðsetningu lausnarsvæðisins: Staðsetning lausnarsvæðisins kann að vera takmörkuð á ýmsan hátt, til dæmis:
• Það sé eingöngu innan tiltekins skilgreinds svæðis vallarins, svo sem aðeins á almenna svæðinu, eða ekki í glompu eða á vítasvæði,
• Það sé ekki nær holunni en viðmiðunarstaðurinn eða það verði að vera utan vítasvæðis eða glompu þaðan sem verið er að taka lausn, eða
• Engin truflun (eins og hún er skilgreind í viðkomandi reglu) sé frá aðstæðunum sem verið er að taka lausn.

Við að nota kylfulengdir til að ákvarða stærð lausnarsvæðis má leikmaðurinn mæla beint yfir skurð, holu eða sambærilega hluti og beint yfir eða í gegnum hluti (svo sem tré, girðingar, veggi, göng, niðurföll eða vökvunarstúta), en má ekki mæla beint í gegnum hallandi jörðu.

Sjá Verklag nefnda, hluta 2I (nefndin má leyfa eða krefjast þess að leikmaður noti fallreit sem lausnarsvæði þegar tiltekin lausn er tekin).

Skýring - Að ákvarða hvort bolti er innan lausnarsvæðis

Þegar ákvarðað er hvort bolti hafi stöðvast innan lausnarsvæðis (þ.e. innan einnar eða tveggja kylfulengda frá viðmiðunarstað, eftir því hvaða reglu er verið að beita) er boltinn innan lausnarsvæðisins ef einhver hluti boltans er innan einnar eða tveggja kylfulengda frá viðmiðunarstaðnum. Hins vegar er bolti ekki innan lausnarsvæðis ef einhver hluti boltans er nær holunni en viðmiðunarstaðurinn eða ef einhver hluti boltans hefur truflun frá aðstæðunum sem verið er að taka vítalausa lausn frá.(Skýringu bætt við 12/2018)

Allir lausir náttúrulegir hlutir, svo sem:

• Steinar, laust gras, lauf, greinar og stönglar,
• Dauð dýr og dýraúrgangur,
• Ormar, skordýr og svipuð dýr sem auðvelt er að fjarlægja og hraukar eða vefir sem þau mynda (svo sem hraukar eftir orma og mauraþúfur), og
• Kekkir af þjöppuðum jarðvegi (þar á meðal götunartappar).

Slíkir náttúrulegir hlutir teljast ekki lausir ef þeir:

• Eru fastir eða vaxa,
• Eru jarðfastir (þ.e. ekki er auðvelt að lyfta þeim), eða
• Loða við boltann.

Sértilvik:

• Sandur og laus jarðvegur eru ekki lausung.
• Dögg, hrím og vatn eru ekki lausung.
• Snjór og náttúrulegur ís (annar en hrím) eru annaðhvort lausung eða, þegar það er á jörðinni, tímabundið vatn, að vali leikmannsins.
• Köngulóarvefir eru lausung, jafnvel þótt þeir loði við aðra hluti.

Túlkun Lausung/1 – Staða ávaxtar

Ávöxtur sem er ekki lengur áfastur trénu eða runnanum er lausung, jafnvel þótt ávöxturinn komi af tré eða runna sem ekki finnst á vellinum.

Til dæmis er hálfétinn ávöxtur eða niðurskorinn ávöxtur og hýði sem hefur verið fjarlægt af ávexti lausung. Þegar slíkt er borið af leikmanninum er það þó útbúnaður leikmannsins.

Túlkun Lausung/2 – Þegar lausung verður að hindrun

Hægt er að umbreyta lausung í hindrun með smíði eða framleiðslu.

Til dæmis er trjábolur (lausung), fyrir tilstilli framleiðslu, orðinn að bekk (hindrun) þegar hann hefur verið klofinn og fætur festir við hann, í framleiðslu.

Túlkun Lausung/3 - Staða munnvatns

Leikmaðurinn hefur val um hvort hann lítur á munnvatn sem tímabundið vatn eða lausung.

Túlkun Lausung/4 – Lausung notuð í yfirborð vegar

Möl er lausung og leikmaður má fjarlægja lausung samkvæmt reglu 15.1a. Þessi réttur leikmannsins er óbreyttur þótt vegur verði manngerður þegar hann er þakinn möl og þar með óhreyfanleg hindrun. Sama gildir um vegi og stíga sem þaktir eru steinum, muldum skeljum, trjáflísum eða öðru slíku.

Í þessum tilvikum má leikmaðurinn:

• Leika boltanum þar sem hann liggur á hindruninni og fjarlægja möl (lausung) frá veginum (regla 15.1a).
• Taka vítalausa lausn frá óeðlilegum vallaraðstæðum (óhreyfanlegri hindrun) (regla 16.1b).

Leikmaðurinn má einnig fjarlægja sumt af mölinni af veginum til að skoða þann kost að leika boltanum þar sem hann liggur, áður en leikmaðurinn ákveður hvort hann vilji taka vítalausa lausn.

Túlkun Lausung/5 – Lifandi skordýr loða aldrei við boltann

Þótt líta megi svo á að dauð skordýr loði við bolta er aldrei litið svo á að lifandi skordýr loði við bolta, hvort sem þau eru kyrr eða á hreyfingu. Því eru lifandi skordýr á bolta lausung.

Svæðið þar sem leikmaður verður að láta bolta falla þegar hann tekur lausn samkvæmt reglu. Í hverri lausnarreglu er ætlast til að leikmaðurinn noti tiltekið lausnarsvæði, en stærð þess og staðsetning ræðst af þrennu:

• Viðmiðunarstaður: Staðurinn þaðan sem stærð lausnarsvæðisins er mæld.
• Stærð lausnarsvæðisins, mæld frá viðmiðunarstaðnum: Lausnarsvæðið nær annaðhvort eina eða tvær kylfulengdir frá viðmiðunarstaðnum, þó með ákveðnum takmörkunum:
• Takmarkanir á staðsetningu lausnarsvæðisins: Staðsetning lausnarsvæðisins kann að vera takmörkuð á ýmsan hátt, til dæmis:
• Það sé eingöngu innan tiltekins skilgreinds svæðis vallarins, svo sem aðeins á almenna svæðinu, eða ekki í glompu eða á vítasvæði,
• Það sé ekki nær holunni en viðmiðunarstaðurinn eða það verði að vera utan vítasvæðis eða glompu þaðan sem verið er að taka lausn, eða
• Engin truflun (eins og hún er skilgreind í viðkomandi reglu) sé frá aðstæðunum sem verið er að taka lausn.

Við að nota kylfulengdir til að ákvarða stærð lausnarsvæðis má leikmaðurinn mæla beint yfir skurð, holu eða sambærilega hluti og beint yfir eða í gegnum hluti (svo sem tré, girðingar, veggi, göng, niðurföll eða vökvunarstúta), en má ekki mæla beint í gegnum hallandi jörðu.

Sjá Verklag nefnda, hluta 2I (nefndin má leyfa eða krefjast þess að leikmaður noti fallreit sem lausnarsvæði þegar tiltekin lausn er tekin).

Skýring - Að ákvarða hvort bolti er innan lausnarsvæðis

Þegar ákvarðað er hvort bolti hafi stöðvast innan lausnarsvæðis (þ.e. innan einnar eða tveggja kylfulengda frá viðmiðunarstað, eftir því hvaða reglu er verið að beita) er boltinn innan lausnarsvæðisins ef einhver hluti boltans er innan einnar eða tveggja kylfulengda frá viðmiðunarstaðnum. Hins vegar er bolti ekki innan lausnarsvæðis ef einhver hluti boltans er nær holunni en viðmiðunarstaðurinn eða ef einhver hluti boltans hefur truflun frá aðstæðunum sem verið er að taka vítalausa lausn frá.(Skýringu bætt við 12/2018)

Að halda á bolta og sleppa honum þannig að hann falli í loftinu, í þeim tilgangi að boltinn verði í leik.

Sleppi leikmaðurinn bolta án þess að ætla að setja hann í leik hefur boltinn ekki verið látinn falla og er ekki í leik (sjá reglu 14.4).

Í sérhverri lausnarreglu er vísað til ákveðins lausnarsvæðis þar sem láta verður boltann falla og þar sem hann verður að stöðvast.

Við að taka lausn verður leikmaðurinn að sleppa boltanum úr hnéhæð þannig að boltinn:

• Falli beint niður, án þess að leikmaðurinn kasti boltanum, snúi honum eða noti einhverja aðra hreyfingu sem gæti haft áhrif á hvar boltinn muni stöðvast, og
• Snerti ekki líkama leikmannsins eða útbúnað hans áður en boltinn lendir á jörðinni (sjá reglu 14.3b).

Leikform þar sem leikmaður eða lið keppir við alla aðra leikmenn eða lið í keppninni.

Í venjulegu formi höggleiks (sjá reglu 3.3):

• Er skor leikmanns eða liðs í umferð samtals fjöldi högga (þ.e. sleginna högga og hugsanlegra vítahögga) til að ljúka hverri holu, og
• Sigurvegarinn er sá leikmaður eða það lið sem lýkur öllum umferðum á fæstum höggum samtals.

Önnur form höggleiks með öðrum aðferðum við skorun eru Stableford, hámarksskor og par/skolli (sjá reglu 21).

Hægt er að leika öll form höggleiks sem einstaklingskeppni (hver leikmaður keppir sjálfstætt) eða í keppnum með liðum samherja (fjórmenningur eða fjórleikur).

Svæði á holunni sem leikmaður er að leika, sem:

• Er sérstaklega útbúið fyrir pútt, eða
• Nefndin hefur skilgreint sem flöt (til dæmis þegar tímabundnar flatir eru í notkun).

Holan sem leikmaðurinn reynir að leika boltanum í er á flötinni. Flötin er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins. Flatir annarra hola (sem leikmaðurinn er ekki að leika á sama tíma) eru rangar flatir og hluti almenna svæðisins.

Jaðar flatar ákvarðast af því hvar hægt er að sjá að svæðið sem er sérstaklega útbúið fyrir pútt hefst (svo sem þar sem gras hefur greinilega verið slegið til að sýna mörkin), nema nefndin skilgreini jaðarinn á annan hátt (svo sem með línum eða punktum).

Ef tvöföld flöt er notuð fyrir tvær ólíkar holur:

• Er litið á allt tilbúna svæðið með báðum holunum sem flöt þegar hvor hola um sig er leikin.

Þó getur nefndin skilgreint mörk sem skipta tvöföldu flötinni í tvær aðskildar flatir, þannig að þegar leikmaður leikur aðra holuna er sá hluti tvöföldu flatarinnar sem tilheyrir hinni holunni röng flöt.

Hreyfing kylfunnar fram á við til þess að hitta boltann.

Þó hefur högg ekki verið slegið ef leikmaðurinn:

• Ákveður í framsveiflunni að hitta ekki boltann og nær að koma í veg fyrir það með því að stöðva kylfuhausinn vísvitandi áður en hann nær að boltanum, eða, nái leikmaðurinn ekki að stöðva kylfuhausinn, með því að sveigja kylfuhausinn vísvitandi frá boltanum.
• Hittir boltann af slysni í æfingasveiflu eða við undirbúning fyrir höggið.

Hugtakið „að leika boltanum“ í reglunum hefur sömu merkingu og að slá högg.

Skori leikmannsins á holu eða í umferð er lýst sem fjölda „högga“ eða „leikin högg“, sem merkir bæði högg sem leikmaðurinn slær og öll vítahögg sem hann kann að hafa fengið (sjá reglu 3.1c).

Túlkun Högg/1 - Að ákvarða hvort högg var slegið

Ef leikmaður byrjar framsveifluna með kylfu í þeim tilgangi að hitta boltann telst það högg, jafnvel þegar:

• Kylfuhausinn er sveigður úr leið eða stöðvaður af utanaðkomandi áhrifum (svo sem trjágrein), hvort sem kylfuhausinn lendir í boltanum eða ekki.
• Kylfuhausinn losnar af skaftinu í framsveiflunni og leikmaðurinn heldur framsveiflunni áfram með skaftinu, hvort sem skaftið lendir í boltanum eða ekki.
• Kylfuhausinn losnar af skaftinu í framsveiflunni, leikmaðurinn heldur framsveiflunni áfram með skaftinu og kylfuhausinn fellur niður og lendir á boltanum.

Athafnir leikmannsins teljast ekki högg í eftirfarandi tilvikum:

• Kylfuhausinn losnar af skaftinu í framsveiflunni. Leikmaðurinn stöðvar framsveifluna áður en hann kemur að boltanum en kylfuhausinn fellur niður, lendir á boltanum og hreyfir hann.
• Kylfuhausinn losnar af skaftinu í aftursveiflunni. Leikmaðurinn lýkur framsveiflunni með skaftinu en hittir ekki boltann.
• Bolti er fastur í trjágrein hærra en hægt er að ná með kylfu. Ef leikmaðurinn veldur því að boltinn hreyfist með því að slá í grein neðar í trénu í stað boltans á regla 9.4 (Bolta lyft eða hann hreyfður af leikmanni) við.

Leikform þar sem leikmaður eða lið keppir við alla aðra leikmenn eða lið í keppninni.

Í venjulegu formi höggleiks (sjá reglu 3.3):

• Er skor leikmanns eða liðs í umferð samtals fjöldi högga (þ.e. sleginna högga og hugsanlegra vítahögga) til að ljúka hverri holu, og
• Sigurvegarinn er sá leikmaður eða það lið sem lýkur öllum umferðum á fæstum höggum samtals.

Önnur form höggleiks með öðrum aðferðum við skorun eru Stableford, hámarksskor og par/skolli (sjá reglu 21).

Hægt er að leika öll form höggleiks sem einstaklingskeppni (hver leikmaður keppir sjálfstætt) eða í keppnum með liðum samherja (fjórmenningur eða fjórleikur).

Svæði á holunni sem leikmaður er að leika, sem:

• Er sérstaklega útbúið fyrir pútt, eða
• Nefndin hefur skilgreint sem flöt (til dæmis þegar tímabundnar flatir eru í notkun).

Holan sem leikmaðurinn reynir að leika boltanum í er á flötinni. Flötin er eitt fimm skilgreindra svæða vallarins. Flatir annarra hola (sem leikmaðurinn er ekki að leika á sama tíma) eru rangar flatir og hluti almenna svæðisins.

Jaðar flatar ákvarðast af því hvar hægt er að sjá að svæðið sem er sérstaklega útbúið fyrir pútt hefst (svo sem þar sem gras hefur greinilega verið slegið til að sýna mörkin), nema nefndin skilgreini jaðarinn á annan hátt (svo sem með línum eða punktum).

Ef tvöföld flöt er notuð fyrir tvær ólíkar holur:

• Er litið á allt tilbúna svæðið með báðum holunum sem flöt þegar hvor hola um sig er leikin.

Þó getur nefndin skilgreint mörk sem skipta tvöföldu flötinni í tvær aðskildar flatir, þannig að þegar leikmaður leikur aðra holuna er sá hluti tvöföldu flatarinnar sem tilheyrir hinni holunni röng flöt.

Lokastaðurinn á flötinni fyrir holuna sem verið er að leika:

• Holan verður að vera 4 ¼ tommur (108 mm) í þvermál og að minnsta kosti 4 tommur (101,6 mm) á dýpt.
• Ef holan er fóðruð má ytra þvermál fóðringarinnar ekki vera meira en 4 ¼ tommur (108 mm). Fóðringin þarf að vera að minnsta kosti 1 tommu (25,4 mm) neðan yfirborðs flatarinnar, nema eðli jarðvegsins krefjist þess að hún sé nær yfirborðinu.

Orðið „hola“ (þegar það er ekki notað sem skáletruð skilgreining) er notað víðsvegar í reglunum til að merkja þann hluta vallarins sem tengist tilteknum teig, flöt og holu. Leikur á holu hefst á teignum og lýkur þegar boltinn er í holu á flötinni (eða þegar reglurnar ákvarða að holunni sé lokið á annan hátt).

Lokastaðurinn á flötinni fyrir holuna sem verið er að leika:

• Holan verður að vera 4 ¼ tommur (108 mm) í þvermál og að minnsta kosti 4 tommur (101,6 mm) á dýpt.
• Ef holan er fóðruð má ytra þvermál fóðringarinnar ekki vera meira en 4 ¼ tommur (108 mm). Fóðringin þarf að vera að minnsta kosti 1 tommu (25,4 mm) neðan yfirborðs flatarinnar, nema eðli jarðvegsins krefjist þess að hún sé nær yfirborðinu.

Orðið „hola“ (þegar það er ekki notað sem skáletruð skilgreining) er notað víðsvegar í reglunum til að merkja þann hluta vallarins sem tengist tilteknum teig, flöt og holu. Leikur á holu hefst á teignum og lýkur þegar boltinn er í holu á flötinni (eða þegar reglurnar ákvarða að holunni sé lokið á annan hátt).

Hreyfing kylfunnar fram á við til þess að hitta boltann.

Þó hefur högg ekki verið slegið ef leikmaðurinn:

• Ákveður í framsveiflunni að hitta ekki boltann og nær að koma í veg fyrir það með því að stöðva kylfuhausinn vísvitandi áður en hann nær að boltanum, eða, nái leikmaðurinn ekki að stöðva kylfuhausinn, með því að sveigja kylfuhausinn vísvitandi frá boltanum.
• Hittir boltann af slysni í æfingasveiflu eða við undirbúning fyrir höggið.

Hugtakið „að leika boltanum“ í reglunum hefur sömu merkingu og að slá högg.

Skori leikmannsins á holu eða í umferð er lýst sem fjölda „högga“ eða „leikin högg“, sem merkir bæði högg sem leikmaðurinn slær og öll vítahögg sem hann kann að hafa fengið (sjá reglu 3.1c).

Túlkun Högg/1 - Að ákvarða hvort högg var slegið

Ef leikmaður byrjar framsveifluna með kylfu í þeim tilgangi að hitta boltann telst það högg, jafnvel þegar:

• Kylfuhausinn er sveigður úr leið eða stöðvaður af utanaðkomandi áhrifum (svo sem trjágrein), hvort sem kylfuhausinn lendir í boltanum eða ekki.
• Kylfuhausinn losnar af skaftinu í framsveiflunni og leikmaðurinn heldur framsveiflunni áfram með skaftinu, hvort sem skaftið lendir í boltanum eða ekki.
• Kylfuhausinn losnar af skaftinu í framsveiflunni, leikmaðurinn heldur framsveiflunni áfram með skaftinu og kylfuhausinn fellur niður og lendir á boltanum.

Athafnir leikmannsins teljast ekki högg í eftirfarandi tilvikum:

• Kylfuhausinn losnar af skaftinu í framsveiflunni. Leikmaðurinn stöðvar framsveifluna áður en hann kemur að boltanum en kylfuhausinn fellur niður, lendir á boltanum og hreyfir hann.
• Kylfuhausinn losnar af skaftinu í aftursveiflunni. Leikmaðurinn lýkur framsveiflunni með skaftinu en hittir ekki boltann.
• Bolti er fastur í trjágrein hærra en hægt er að ná með kylfu. Ef leikmaðurinn veldur því að boltinn hreyfist með því að slá í grein neðar í trénu í stað boltans á regla 9.4 (Bolta lyft eða hann hreyfður af leikmanni) við.

Lokastaðurinn á flötinni fyrir holuna sem verið er að leika:

• Holan verður að vera 4 ¼ tommur (108 mm) í þvermál og að minnsta kosti 4 tommur (101,6 mm) á dýpt.
• Ef holan er fóðruð má ytra þvermál fóðringarinnar ekki vera meira en 4 ¼ tommur (108 mm). Fóðringin þarf að vera að minnsta kosti 1 tommu (25,4 mm) neðan yfirborðs flatarinnar, nema eðli jarðvegsins krefjist þess að hún sé nær yfirborðinu.

Orðið „hola“ (þegar það er ekki notað sem skáletruð skilgreining) er notað víðsvegar í reglunum til að merkja þann hluta vallarins sem tengist tilteknum teig, flöt og holu. Leikur á holu hefst á teignum og lýkur þegar boltinn er í holu á flötinni (eða þegar reglurnar ákvarða að holunni sé lokið á annan hátt).

Staða bolta leikmanns þegar boltinn liggur á vellinum og er í notkun við leik á holu:

• Bolti verður fyrst í leik á holu:
• Þegar leikmaðurinn slær högg að boltanum innan teigsins, eða
• Í holukeppni, þegar leikmaðurinn slær högg að boltanum utan teigsins og mótherjinn afturkallar ekki höggið samkvæmt reglu 6.1b.
• Boltinn er áfram í leik þar til hann er í holu, nema að hann er ekki lengur í leik:
• Þegar honum hefur verið lyft á vellinum,
• Þegar hann er týndur (jafnvel þótt hann liggi á vellinum) eða stöðvast út af, eða
• Þegar honum hefur verið skipt út með öðrum bolta, jafnvel þótt það sé ekki leyfilegt samkvæmt reglunum.

Bolti sem er ekki í leik er rangur bolti.

Leikmaðurinn getur ekki haft nema einn bolta í leik í einu. (Sjá reglu 6.3d varðandi þau afmörkuðu tilvik þegar leikmaður má leika fleiri en einum bolta á sama tíma á holu).

Þegar reglurnar vísa til að bolti sé kyrrstæður eða á hreyfingu merkir það að boltinn sé í leik.

Þegar boltamerki hefur verið lagt niður til að merkja staðsetningu bolta í leik:

• Ef boltanum hefur ekki verið lyft er hann enn í leik, og
• Ef boltanum hefur verið lyft og hann lagður aftur er hann í leik, jafnvel þótt boltamerkið hafi ekki verið fjarlægt.

Einstaklingurinn sem leikmaður keppir við í holukeppni. Hugtakið mótherji á einungis við í holukeppni.